شعر زیبا

منم آن روسیاهی که خجالت میکشد از خود

سحـر گاهی اگـر سجاده وا کردی دعایم کن 
بساط گـریـه در خلوت بپـا کردی دعایم کن

ای پرنده تا کجا می پری بدون بال / شاعر : امید مهدی نژاد

کوچه های ابتذال، خانه های انفعال

دیگر اسیر فتنه گندم نمی شوم / شاعر : امید مهدی نژاد

من در برو بیای شما گم نمی شوم

با جوهر قرمز کبوتر می نویسم / شاعر : امید مهدی نژاد

انگار از دیروز بهتر می نویسم

همساز شو با درد بگذار و بگذر مرد / شاعر : امید مهدی نژاد

بگیر این دست ها را / شاعر : یوسف رحیمی

شکوه رود و دریا: یا اباالفضل

ای رود قلیل ها نمی فهمندت / شاعر : یوسف رحیمی

چشمان تو غرق خون و لبها پر آه

روز بیعت با عشق / شاعر : یوسف رحیمی

«تسبيح زمين و آسمان: يا مهدي

با من همیشه ماندی و نشناختم تو را / شاعر : یوسف رحیمی

من را هميشه خواندي و نشناختم تو را

ما مانده ایم و حسرت پرواز تا خدا / شاعر : یوسف رحیمی

يادش به خير شوق وصالي كه داشتيم