چرا که شرط ادب نیست بی خبر رفتن / سعید بیابانکی

چرا که شرط ادب نیست بی خبر رفتن / شاعر : سعید بیابانکی

 خوشا چو باغچه از بوی یاس سر رفتن
خوشا ترانه شدن، بی صدا سفر رفتن

سری تکان بده، بالی، لبی، دمی، دستی
چرا که شرط ادب نیست، بی خبر رفتن

چقدر خاطره ماندن به سینه ی دیوار
خوشا چو تیغ به مهمانی خطر رفتن

زمین هر آینه تیر و هوا، هر آینه تار
خوشا به پای دویدن، خوشا به سر رفتن

در این بسیط درن دشت، چون سپیداران
خوشا در اوج به پابوسی تبر رفتن

به جرم هم قدمی با صف کبوترها
خوشا به خاک نشستن، کلاغ پر رفتن

برو برو دلِ ناپخته! کار، کارِ تو نیست
به بزم می سر شب آمدن سحر رفتن

نه کار طبع من است این، که کار چشم شماست
پی شکار مضامین تازه تر رفتن