وقتی خدای متعال بعضی از اهل جهنّم را در فشار و شدّت قرار می دهد، به ایشان می فرماید:
حجت الاسلام ناصری
روش انبیاء علیهم السلام این طور بود که قبل از تبلیغ رسالتشان، چهل روز یا بیشتر – چهل روز، حداقل است – در خلوتگاه می رفتند.
علت این که خداوند در قرآن کریم، داستان بعضی از انبیا را مکرّر نقل می کند، به خاطر سعه وجودی انبیا و شناخت بیشتر است.
مطالب متنوعی در قرآن هست. مطالبی هست که ظاهرش شیرین است؛ اما درک باطن آن مهم تر است و کلید درک آن، تهذیب نفس است.
تمام مدح های قرآن کریم، مربوط به اهل بیت علیهم السلام و تمام بدی های آن، مربوط به دشمنان اهل بیت علیهم السلام است؛ اما انسان باید نور داشته باشد و بر قواعد،
شاید تعریف های حکمت، مختلف باشد؛ ولی برداشت ابتدایی ما این است که منظور از حکمت، آن چیزی است که ادریس علیه السلام داشت، چیزی است که لقمان داشت تا برسد به حوا
سیدبن طاووس در کتاب شریف مهج الدعوات از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: روزی در مسجد الحرام پشت مقام ابراهیم