فاصله خواسته بشر با لطف الهی

یکی از نکات زندگی حضرت موسی علیه السلام که توجه به آن برای سالکان خوب است و  به تعبیر من، خداوند بخشی از این زندگی را به رخ اهل معرفت می کشد، این است که:
او که موسی بود، دنبال آتشی بود تا گرم شود؛ ولی ما نبوت به او القا کردیم. او دنبال آتشی بود؛ چه می خواست و چه به او دادند. او دنبال آتشی برای گرم شدن بود.
ما گاهی اوقات بسیار حرف می زنیم؛ ولی دنبال آن چه باید باشیم نیستیم. یک چیزی می گوییم، و چیز دیگری می خواهیم و جای دیگری می رویم؛ و این ها دائماً با هم تنافی دارد. همه چیز منوط به زبان نیست و این که بتوانیم خوب صحبت کنیم. خداوند به این ها کار ندارد:
إِنَّ اللَّهَ لَا یَنْظُرُ إِلَى صُوَرِکُم وَ لَا إِلَى أَمْوَالِکُمْ وَ لَکِنْ یَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِکُمْ؛[۱]
خداوند به چهره ها و اموال شما نگاه نمی کند، بلکه به قلوب شما نگاه می کند.
این حقیقت، ملاک است. فضل و احسان الهی را نشان می دهد که حضرت موسی علیه السلام برای گرم شدن خودش و همسرش به دنبال آتش رفته، و خداوند تاج نبوت بر سر او می گذارد.
همیشه بین داده های الهی، و حد و حدود و خواسته های بشری بسیار تفاوت است؛ این یک چیز دیگر می گوید و یک کار دیگری می کند، و خدا به گونه  دیگری برخورد می کند.
این نکته  لطیفی است که ممکن است از یکی از داستان های قرآنی به مناسبتی برداشت کرد؛ نه این که معنای آن این باشد یا این که خدای نکرده تفسیر به رأی باشد.
وقتی نبوت به حضرت موسی علیه السلام القاء می شود، عرض می کند: خدایا این را به هارون بده:[۲]
وَ أَخی‏ هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ‏ مِنِّی لِسانا؛[۳]
و برادرم هارون از من فصیح‏تر است‏.
حضرت موسی علیه السلام دانا است و می داند که پیغمبری یعنی چه؟ او راست می گوید و گذشت می کند که می گوید: نبوت را به هارون بده. خدای متعال هم به دلیل این که می خواهد ناز این پیغمبر را  بخرد، هارون را در حدود انبیا هم بالا می آورد.[۴] هارون در کنار حضرت موسی علیه السلام هارون شد.
------------
پی نوشت:
[۱]. مستدرک الوسائل، ج‏۱۱، ص۲۶۴.
[۲]. فَأَرْسِلْ إِلى‏ هارُون‏ (سوره شعراء، آیه ۱۳).
[۳]. سوره قصص، آیه ۳۴.
[۴]. قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ‏ بِأَخیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُما سُلْطاناً فَلا یَصِلُونَ إِلَیْکُما بِآیاتِنا أَنْتُما وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغالِبُون ‏(سوره قصص، آیه ۳۵).
-----------------
منبع : بنیاد هاد