اشعار | ضیاءالصالحین

گم شد در قیل و قال گم شد سخنم / امید مهدی نژاد

این بود عدالتی که دیشب گفتی / امید مهدی نژاد

بر دوش پیاده ها سواری کردند / امید مهدی نژاد

گندم را از دهان مردم نبرید / امید مهدی نژاد

آدم از شهر شهر از آدم خسته است / امید مهدی نژاد

آنها آتش شدند ما دود شدیم / امید مهدی نژاد

گل ها همه آفتابگردان تواند / امید مهدی نژاد

پرونده جرم مستند را چه کنم / امید مهدی نژاد

در خویش گره شدیم وا کن ما را / امید مهدی نژاد

شعر هایم تغزل ندارند / امید مهدی نژاد

دوباره جاده و طوفان دوباره جاده و گرد / امید مهدی نژاد

صبحی که بال بر سر ایران گرفته است / امید مهدی نژاد

بازگشت بالا