بسم الله الرحمن الرحیم
«لَقَدْ مَکنّاکمْ فِی الاَرْضِ وَ جَعَلْنا لَکمْ فِیها مَعایشَ، قَلیلاً مّا تَشْکروُن»[1]
ای انسان ها شما را در این زمین مستقر کردیم و امکانات زندگی زمینی را برایتان فراهم نمودیم تا از این حیات زمینی نتیجه بگیرید و جهت گیری صحیح داشته باشید، ولی تعداد کمی از شما نتیجه گرفته و معنی زندگی زمینی را درست دریافتید.
«وَ لَقَدْ خَلَقْناکمْ ثُمَّ صّوَّرْناکمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِکةِ اسْجُدوُا لِآدَمَ فَسَجَدُوا اِلاّ اِبْلیسَ لَمْ یکنْ مِنَ السّاجِدینَ»[2]
در حالی که سیر جریان حیات شما از این قرار بوده است که شما را اول خلق کردیم و سپس به این شکل و صورت که در آن هستید درآوردیم و بعد که صورت انسانی پیدا کردید و مظهر کمالات انسانی شدید به ملائکه گفتیم به آدم سجده کنید، همة ملائکه سجده کردند مگر ابلیس که جزء سجده کنندگان نبود.
این آیات، جایگاه حیات زمینی ما، همراه با دوستان و دشمنانمان را نشان می دهد و می فرماید داستان حقیقی شما از این قرار است.
[1] - سوره اعراف، آیه 10.
[2] - سوره اعراف، آیه 11.
