غزلیات استاد شهریار

هر سحر یاد کز آن زلف و بناگوش کنیم / شاعر : شهریار

هر سحر یاد کز آن زلف و بناگوش کنیم
روز خود با شب غم دست در آغوش کنیم

سر برآرید حریفان که سبوئی بزنیم / شاعر : شهریار

سر برآرید حریفان که سبوئی بزنیم
خواب را رخت بپیچیم و به سوئی بزنیم

از زندگانیم گله دارد جوانیم / شاعر : شهریار

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم

ای شاخ گل که در پی گلچین دوانیم / شاعر : شهریار

ای شاخ گل که در پی گلچین دوانیم
این نیست مزد رنج من و باغبانیم

تا کی چو باد سربدوانی به وادیم / شاعر : شهریار

تا کی چو باد سربدوانی به وادیم
ای کعبه مراد ببین نامرادیم

روی در کعبه این کاخ کبود آمده ایم / شاعر : شهریار

روی در کعبه این کاخ کبود آمده ایم
چون کواکب به طواف و به درود آمده ایم

چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار ندیم / شاعر : شهریار

چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار ندیم

از همه سوی جهان جلوه او می بینم / شاعر : شهریار

از همه سوی جهان جلوه او می بینم
جلوه اوست جهان کز همه سو می بینم

به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم / شاعر : شهریار

به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم
به عشق زنده شدم تا که جاودان مانم

خراب از باد پائیز خمارانگیز تهرانم / شاعر : شهریار

خراب از باد پائیز خمارانگیز تهرانم
خمار آن بهار شوخ و شهر آشوب شمرانم