ماه رمضان را می توان ماهی خاص بشمار آورد، هم در ثوابهایی که در قبال اعمال به روزه داران عنایت می شود و هم بخاطر فرصتی که برای ترقی در سیر و سلوک و لقاء الی الله به روزه داران با غل و زنجیر کشیدن شیطان داده می شود و هم بخاطر فرصت شبهای قدر که در این ماه در اختیار بنده های خداوند قرار داده می شود.
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «إِذَا سَلِمَ شَهْرُ رَمَضَانَ سَلِمَتِ السَّنَةُ وَ قَالَ رَأْسُ السَّنَةِ شَهْرُ رَمَضَان؛[1] هرگاه ماه رمضان سالم باشد، [همه] سالْ سالم است و فرمود : سَرِ سال ، ماه رمضان است.»
در ماه پربرکت رمضان، لحظات انسان ارزشمند است، در این ماه، هر لحظه انسان در آغوش پرلطف و رحمت خداوند است.
رمضان را می توان از زمانهایی دانست که بنده ها با مولای خود و پروردگار عالم ارتباط بهتری دارند، ماهی که در آن حتی اعمال مباح انسان نیز ثواب داشته برای نفس کشیدن روزه دار و خوابیدن روزه دار ثواب و اجر اخروی نوشته می شود.
در ماه مبارک رمضان زمان هایی وجود دارد که به عنوان زمانهایی خاص برای طلب کردن و زمانی مناسب برای حاجت خواستن از خداوند دانست، به همین دلیل با رعایت نکاتی چند، می تواند بهره مندی خود را از این ایام خاص، بیشتر نماید.
همه ی انسانها به دنبال مال اندوزی و ذخیره و بالابردن اموال خود چه در زمینه مادی و چه در زمینه معنوی هستند و دوست دارند که انبارهای مادی و معنوی خود را از ذخایر مادی و معنوی لبریز و سرشار کنند. خداوند در اطراف ما بسیاری از امور معنوی از جمله حسنات را قرار داده است که انسانهای زیرک و باهوش می توانند از آن بخوبی استفاده کنند.
استاد اخلاقی داستانی زیبا را نقل می فرمود:
تمام اعمال و افکار انسان در طول زندگی از این دو حال خارج نیست یا خیر است یا شر. بهمین دلیل می توان حتی اعمال مباح را از جملهی اعمال بد بحساب آورد یا خوب.
بیشتر عمر ما انسانها به هدر می رود؛ خوابهای زیاد، سخن بیهوده و لغو، بیکاری و کسالت و بی حوصلگی... همه مصداق تلف کردن عمر است. اما آنچه که بیشتر آزاردهنده است اینکه عمر انسان در راه شر و پلیدی هزینه شود. به همین دلیل است که باید در طول عمر قدر زمان و مکان در زندگی را بدانیم. بودند کسانی که قدر زمانهای زندگی را دانسته و در یک لحظه با تحولی که در آنها ایجاد شده است از راه بیهوده بازگشته و به مسیر الهی طی طریق کردند مانند فضیل عیاض و حربن یزید ریاحی.
ماه رمضان ماه سیر و سلوک و طی طریق الی الله محسوب می شود. این ماه چنان مرکبی بزرگ محسوب می شود که انسان را به مقصد خود نزدیک می کند، البته برای سیر و سفر الی الله نیاز به بار و توشه و امکاناتی است و وسایل سیرو سفر نیز در این ماه در حدیثی از امام رضا(علیه السلام) بیان شده است.
امام رضا(علیه السلام) در روایتی می فرمایند: «الْحَسَنَاتُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ مَقْبُولَةٌ وَ السَّيِّئَاتُ فِيهِ مَغْفُورَةٌ [1] تمام خوبی ها در ماه مبارک رمضان مورد قبول پروردگار است و رفتارهای ناپسند گذشته با توبه بخشیده می شود.»
ماه مبارک رمضان را می توان یکی از بهترین و زیباترین ماه ها برای بنده های خداوند تلقی کرد در این ماه هر بنده می تواند برای تربیت و پرورش روحی و جسمی برای مبارزه با شیطان خود را آماده کرده که در یازده ماه دیگر سال، بتواند در مقابل وساوس شیطان مقاومت کرده و حتی این وسوسه ها را پس زده و با آنها به مبارزه برخیزد.
انسان در مسیر زندگی از زمانی که متولد می شود تا زمانی که از این دنیا رخت بر می بندد، پستی و بلندی های بسیاری را تجربه می کند، اما آنچه که به ذهنها بیشتر ماندگار و خاطرهانگیز است، لحظات شیرین و لذت بخش برای انسان است. شیرینی ازدواج و عروسی، شیرینی تولد فرزند، شیرینی سفرهای زیارتی...
ماه مبارک رمضان یکی از پرخیر و برکتترین ماهها به شمار می رود، ماهی است که در آن قرائت قرآن ثوابی دوچندان داشته و حتی خواب و نفس کشیدن روزه دار نیز ثواب دارد. ماه رمضان را می توان ماهی برای خودسازی و تصفیهی و پالایش روح دانست. در این ماه تمام اسباب و وسایل در کار است که انسان بتواند آلودگی ها و خبائث روحی خود را کنار گذاشته و به سوی الله رشد و تکامل یابد.