حسنات در دنیا را غنیمت بدانیم
همه ی انسانها به دنبال مال اندوزی و ذخیره و بالابردن اموال خود چه در زمینه مادی و چه در زمینه معنوی هستند و دوست دارند که انبارهای مادی و معنوی خود را از ذخایر مادی و معنوی لبریز و سرشار کنند. خداوند در اطراف ما بسیاری از امور معنوی از جمله حسنات را قرار داده است که انسانهای زیرک و باهوش می توانند از آن بخوبی استفاده کنند.
استاد اخلاقی داستانی زیبا را نقل می فرمود:
رئیس قبیله ای از مکانی عبور می کرد به افراد قبیله گفت الان از مسیری عبور می کنیم که فضا تاریک و تار است تا می توانید از سنگها و اجرامی که روی زمین است بردارید، وقتی به آن فضای تاریک و تیره رسیدند و وقتی سیاهی و تاریکی هوا را اعضای قبیله درک کردند، بعضی شروع به غُر زدن و بهانه آوردن کردند و گفتند در این تاریکی و ظلمت ما که نمی توانیم جلوی پای خود را ببینیم، چگونه می توانیم این اجرام را در کوله های خود، ذخیره کنیم. به هر ترتیب بعضی برداشتند و بعضی مقدار کمی برداشتند و بعضی اصلا بر نداشتند. اما وقتی به فضای روشنایی و نور وارد شدند همه ی افراد پشیمان بودند چه انهایی که کوله های خود را پر کردند و چه آنهایی که نصف کردند و چه آنهایی که اصلا برنداشتند.
تمام اجرام روی زمین طلابود، آن کسی که کوله ی خود را پر کرده بود می گفت ای کاش یک سنگریزه بیشتر بر می داشتم، آن کسی که تا نصف کوله را پر کرد می گفت ای کاش کوله را پر می کردم و آنگه چیزی بر نداشت می گفت ای کاش حداقل به اندازه ی یک سنگ ریزه بر می داشتم تا از دیگران عقب نمی ماندم.
دقیقا مثال دنیا به مثابه همین داستان است که خداوند در اطراف ما حسنات و نیکی های بسیاری را قرار داده است که ما از این نعمتهایی که خداوند در اختیار ما قرار داده است بهره ای نمی بریم و وقتی در قیامت پرده ها کنار رفته و بسیاری از حسنات برای ما مکشوف می شود حسرت این دنیا را خورده که از این حسنات چرا بهره ای نبرده و استفاده ای نکرده ایم.
شاید بعضی ادعا کنند که ما ثمرات بسیاری از حسنات را ندانیم، بهمین دلیل از کنار آنها عبور کرده و آنها را انجام نمی دهیم اما با این وجود مشاهده می کنیم که بعضی از اعمال و حسنات است که خداوند بر روی آنها تاکید ورزیده است لذا نباید به راحتی از کنار آنها عبور کنیم.
حسنات مورد تاکید خداوند
روزه داری در ماه مبارک رمضان
ماه رمضان ماهی است که در ابتدای امر باید بدایم که این ماه، شهرالله و ماه خداوند به شمار می رود بهمین دلیل فضایل و برکات و ثوابهای این ماه دوچندان می شود تا جایی که اعمال مباح انسان که انجام و ترک آن بر مکلَف مساوی است؛ نه عذابی دارد و نه پاداشی مانند خوابیدن و نفس کشیدن در این ماه بنابر روایت پیامبر در خطبه ی شعبانیه دارای ثواب بوده و برای آنها فضلیت و ثوابی قرار داده شده است که خواب روزه دار و نفس روزه دار دارای ثواب است برای او حسنه نوشته می شود. قرائت یک آیه مساوی با ختم قرآن است.
پیامبر اسلام در روایتی می فرمایند:
«شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ هُوَ شَهْرٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَكَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْإِنَابَةِ وَ هُوَ شَهْرُ التَّوْبَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْعِتْقِ مِنَ النَّار [1] ماه رمضان ماه خدا و ماهی است که در آن، حسنات مضاعف می شود و گناهان در آن محو می گردد، و آن ماه ماه برکت است و ماه بازگشت و توبه است و ماه مغفرت و آزادی از جهنم.»
ماه رمضان ماهی است که در آن گناهان انسانها آمرزیده شده و توبه ی انسانهای تواب مورد پذیرش واقع می شود. محمد مسلم ثقفی می گوید: امام محمدباقر(علیه السلام) فرمود: «فرشتگان خدا در آخر ماه مبارک رمضان، به روزه داران بشارت می دهند که پروردگار گناهان شما را آمرزید و توبه شما را پذیرفت. پس به آینده بنگرید که چگونه خواهید بود. [2]
ماه مبارک رمضان ماهی است که در آن انسان به و اسطه ی یک شب می تواند به اندازه ی 80 سال ترقی و تکامل یابد و آن شبهای قدر است .
قدر میعاد انسان با خداست، شب رنگ باختن جسم و حکومت روح است، شب حقارت ماده و عظمت معناست، شب تجلی معنویت دین و آسمانی شدن زمین است، شب همگامی سراسر وجود مومن با ژرفای فطرت الهی است.
شب همسایگی انسان با فرشتگان است.
شب فراموشی خود و استغراق در خداست.
شب باران مهر و رحمت حق بر روزه داران خداجوست.
شب تقدیر الهی است. آری شب قدر از هزار ماه بهتر است.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:
حضرت موسى(علیه السلام) به خداوند متعال چنین گفت: خدایا! نزدیكى به تو را مى خواهم. فرمود: « قُربی لِمَن یَستَیقِظُ لَیلَةَ القَدرِ؛ نزدیكى به من، براى كسى است كه شب قدر را بیدار مى ماند».
گفت: خدایا! رحمت تو را مى خواهم. فرمود: «رَحمَتی لِمَن رَحِمَ المَساكینَ لَیلَةَ القَدرِ؛ رحمت من، براى كسى است كه در شب قدر بر بینوایان ترحّم كند».
گفت: خدایا! عبور از صراط را مى خواهم. فرمود: «ذلِكَ لِمَن تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فی لَیلَةِ القَدرِ؛ آن، براى كسى است كه در شب قدر، صدقه اى بدهد».
گفت: خدایا! درختان و میوه هاى بهشتى مى خواهم. فرمود: «ذلِكَ لِمَن سَبَّحَ تَسبیحَةً فی لَیلَةِ القَدرِ؛ آن، براى كسى است كه در شب قدر، تسبیح گوید».
گفت: خدایا! رهایى از آتش را مى خواهم. فرمود: «ذلِكَ لِمَن استَغفَرَ فی لَیلَةِ القَدرِ؛ آن، براى كسى است كه در شب قدر، آمرزش بخواهد و استغفار كند».
گفت: خدایا! خرسندى تو را مىخواهم. فرمود: «رِضایَ لِمَن صَلّى رَكعَتَینِ فی لَیلَةِ القَدرِ؛ خرسندى من، براى كسى است كه در شب قدر، دو ركعت نماز بگزارد» [3]
البته می توان به حسنات بسیاری دیگر مانند نماز، صله رحم، انفاق، احترام به پدر و مادر و... که خداوند در اختیار ما قرار داده است را نام برده و از این موارد استفاد کرده و با عمل کردن به آنها ذخیره ی خوبی برای آخرت داشته باشیم.
نتیجه
انسان می تواند با توجه به حسنات و کارهای خیری که خداوند در اختیار ما قرار داده است، اندوخته ی خوبی برای آخرت خود داشته باشیم که از جمله ی این حسنات می توان به روزه داری در ماه مبارک رمضان اشاره داشت و فضائل و برکاتی مانند ثواب حتی برای خواب و تنفس روزه دار و شبهایی مانند لیالی قدر اشاره داشت.
پی نوشت:
[1]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار(ط - بيروت)، دار إحياء التراث العربي، بيروت، چاپ دوم، 1403 ق، ج93، ص340.
[2]. شیخ صدوق، امالی، ص33.
[3]. شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(عليهم السلام)، قم، چاپ اول، 1409 ق، ج8، ص20.
افزودن دیدگاه جدید