اشعار ویژه روز مبعث

سرود بعثت
پیغام، آید از رسول‌الله
قولوا، لا اله الا الله

ای تمـام انسان‌هـا این طلیعۀ نور است
ختـم انبیـا مـوسیدامن حرا طور است
با او، در مسیر حق همراه
قولوا، لا اله الا الله

عیـد حـی سرمـد شد دل اسیـر احمد شد
مسلمین به پا خیزید بعثت محمّـد شـد
باشید، ای جهانیان آگاه
قولوا، لا اله الا الله

عید دل و ایمان است یا نــزول قــرآن است
نغمـۀ مبــارک بــاد ذکر هر مسلمان است
شیطان، از جگر کشیده آه
قولوا، لا اله الا الله

آفتــاب مــلک جان از حــرا بـرون آمد
آورنـــدۀ قــــرآن از حــرا بـرون آمد
یوسف، آمده برون از چاه
قولوا، لا اله الا الله

جلـوه از حـرا کرده مـاه روی پیغمبر
مصطفی پیمبر شد جانشین او حیدر
گردید، دست دشمنان کوتاه
قولو، لا اله الا الله

  مرآت ولایت ۴ – غلامرضا سازگار
 

*****

بعثت
سینۀ پاکم شده غار حرا
پیک خدا آمده در این سرا
نای وجودم دم احمد گرفت
تا نفسم بوی محمّد گرفت
از طرف داور ربّ جلیل
روح شدم با نفس جبرئیل
بوی خدا خیزد از آب و گلم
آیۀ «اقرا» شده ذکر دلم

من سفر غـار حرا کرده‌ام
من ز محمّد خبر آورده‌ام

غار حرا مرکز وحی خداست
مشرق خورشید سپهر هداست
ای ملک وحی سخن‌ساز کن
عقدۀ نگشوده ز دل باز کن

آنچه که گفتند به احمد بگو
حکم خدا را به محمّد بگو
محمّد ای بر تو سلام خدا
بخوان بخوان بخوان به نام خدا

بخوان بخوان به نام ربّ‌ الفلق
کـو خلـق‌ الانسـان مـن علق

بخوان بنام خالق ذوالکرم
بخوان به نام علّم بالقلم
به نام آنکه علم از او شد علَم
«علَّم‌ الانسانَ ما لم یعلم»
چند می و مطربی و سرخوشی
چند پدرها پی دخترکشی
چند روی تختۀ سنگ حرا
ای به تو محتاج جهانی برآ

چند جفا؟ چند ستم؟ چند جنگ؟
چنـد خدایـان بشـر چوب و سنگ؟

آینه‌ات را سپر سنگ کن
خنده بزن چهره ز خون رنگ کن
حافظ دین تو خداوند توست
اسلحۀ تو گل لبخند توست
ما به تو حکم ازلی داده‌ایم
بت‌شکنی مثل علی داده‌ایم
ای بشریت همه مرهون تو
کتاب ما کتاب قانون تو

مکتب تـو فاطمـه می‌پرورد
فاطمه ای که حسنین آورد

مکتب تو مربی زینب است
زینب تو حافظ این مکتب است
مکتب تو کلاس عمارهاست
مربی میثم تمارهاست
پیمبران جمله بشیر تواند
بشیر بعثت و غدیر تواند

تو نور اول، نبی آخری
تو از تمام انبیا برتری

آدم خاکی کفی از خاک توست
تو یـم نـور، او گهر پاک توست

خیز و بزن بر همه عالم صلا
تا برهانی همه را از بلا
مشعل تابندۀ این جمع باش
آب شو و خنده کن و شمع باش
رهبر کل، رسول کل، عقل کل
عقل نخستینی و ختم رُسُل
ای ز ازل امام پیغمبران
خوب‌تر از تمام پیغمبران

مسند بعد تو جای علی است
دین تو امضا به ولای علی است

کیست علی؟- دست تو شمشیر توست
یک تنه در جنگ احد شیر توست
بازوی شیرافکن تو حیدر است
فاتح بدر و احد و خیبر است
تو شهر علم استی و حیدر درت
کیست علی تمامی لشکرت
علی همان حیدر کرار توست
تیغۀ شمشیر شرربار توست

کفـه و شـاهین عـدالت علی است
لحم و دم و روح رسالت علی است

نجاتِ امت تو دریا علی است
تمامِ لشکر تو تنها علی است
این سخن از لوح خدا منجلی است
کیست علی احمد و احمد علی است
بعد تو بر خلق علی امام است
بعثت بی‌غدیر ناتمام است
تا به ولایت نشود متکی
نیست ره واحد امت یکی

هر که به کف دامن حیدر گرفت
دسـت ورا دسـت پیمبـر گرفت

لحم و دم و نفس پیمبر علی است
روز جزا ساقی کوثر علی است
آینۀ طلعت داور علی است
شوهر صدیقۀ اطهر علی است
مهر علی تمامِ آئین ماست
حب علی حقیقتِ دین ماست
این طپش هر نفسِ میثم است
حکم خداوند همه عالم است

آنکه بـه مـا اول و آخر ولی است
بعد خدا محمد است و علی است
 مرآت ولایت ۴ – غلامرضا سازگار
 

*****

در بعثت حضرت رسول‌اکرم صلی الله علیه وآله

امشب ای غار حرا از هر شبی زیباتری
مشرق نورانی خورشید عالم‌گستری
شب‌نشینی کرده روی تخته سنگت جبریل
این دل شب راز‌دار بعثت پیغبمری
گوش تا آوای «اقراء بسم ربک» بشنوی
ناز کن بر مه که غرق نورِ حیِّ داوری
گر چه شب را با محمّد صبح کردی سال‌ها
امشب از او یافتی هر لحظه فیض دیگری
کوه‌های مکه می‌گردند دورت تا سحر
گرچه در فرشی ولی از عرش اعلا برتری

چشم شو، روی دل‌آرای پیمبر را ببین
در کنـار او گـل لبخند حیـدر را ببین

آی انسان‌ها کلام کبریا را بشنوید
وحی نازل شد همه حکم خدا را بشنوید
بانگ جبریل امین پیچیده در غار حرا
گوش تا آوای جان‌بخش حرا را بشنوید
بانگ «اقراء بسم ربک» با ندای جبرئیل
نغمۀ تهلیل ختم‌الانبیا را بشنوید
این صدای منجی کل جهان خلقت است
بشنوید ای کل خلقت این صدا را بشنوید
تا به کی افسانۀ بیگانگان در گوشتان
گوش تا امشب صدای آشنا را بشنوید

فرق بت‌هـا را بـه همراه پیمبر بشکنید
با کمان حمزه از بوجهل‌ها سر بشکنید

ای بتان کعبه عمر بتگران سر آمده
بشکنید اینک که ابراهیم دیگر آمده
منجی کل بشر بیرون شد از غار حرا
با کلام روح‌بخش حی داور آمده
موسی عمران دیگر آمده از کوه طور
یا مسیحا با ندای روح‌پرور آمده؟

همچنان هارون که با موسی‌بن‌عمران یار بود
همره پیغمبر اسلام، حیدر آمده

پـای در چشم زمیـن و آسمـان در مشت اوست
پیش رو حکم خداوند است و حیدر پشت اوست

محو شو ای تیرگی نور آمده نور آمده
محفل توحید را شیرین‌ترین شور آمده
دیوها را آید از هر سو نهیب‌الفرار
دسته‌دسته بر زمین از آسمان حور آمده
ای تمام کوه‌های مکه این آوای کیست؟
این محمّد یا همان موساست کز طور آمده
روز روز جشن آزادی زن‌های اسیر
یا که عید دختران زنده در گور آمده
با تبر محکم به فرق بتگران باید زدن
این چنین از خالق معبود دستور آمده

باید اینک پشت حمال الحطب را بشکنید
با شجاعت هر دو دست بولهب را بشکنید
ای امین وحی اینک بانگ «اقرأ» ‌ساز کن
یا محمّد از زبان ما سخن آغاز کن
یا محمّد همچو خورشید از حرا بیرون بیا
بر تمام کائنات آغوش خود را باز کن
سنگ اگر از چار سو آید سپر کن سینه را
با تبسم آنچه را می‌بایدت ابراز کن
پرچم توحید را بر قلۀ عالم بزن
خلق را از شرق تا غرب جهان آواز کن
یا محمّد برترین اعجاز تو قرآن توست
هان، بگو، اعجاز کن اعجاز کن اعجاز کن

مـا تـو را از انبیـا اعجاز برتر داده‌ایم
بعد قرآنت وصیی مثل حیدر داده‌ایم

ای همه پیغمبران در انتظار بعثتت
وی تمام عالم امکان دیار بعثتت
سنگ‌‌های کعبه می‌گویند تو پیغمبری
کوه‌های مکه بی‌صبر و قرار بعثتت
مکه و مصر و حجاز و کوفه و شامات نه،
وسعت ملک خدا باغ و بهار بعثتت
نیست بیم از غزوه‌های خیبر و احزاب و بدر
تا بوَد در دست حیدر، ذوالفقار بعثتت
تا مکان باقی‌ست، تا چرخ زمان در گردش است
می‌‌رسد بر خلق، فیض بی‌شمار بعثتت

بعد تو دیگر نیاید در جهان پیغمبری
آری آری تا قیامت همچنان پیغمبری
 
ای فراز قلۀ هستی لوای حکمتت
آفرینش تا قیامت غرق بحر رحمتت
سال‌ها و ماه‌ها و هفته‌ها و روزها
می‌درخشد تا قیامت آفتاب حکمتت

با لب شیرین گشودی روی و خندیدی به سنگ
سنگ هم شرمنده شد از خلق و خوی و خصلتت
بیشتر آزار دیدی از همه پیغمبران
ای همه پیغمبران مبهوت صبر و همّتت
تا زمین و آسمان بر پاست تو پیغمبری
تا جهان باقی‌است ماییم و کتاب و عترتت

این دو، تا روز قیامت با همند و با همند
هـم نجـات عالمنـد و هـم چراغ آدمند

ما مسلمانیم و مهر وحدت ما یا علی است
وحدت آن دارد که او را رهبر و مولا علی است
چیست وحدت؟ چنگ بر«حبل‌المتین» حق زدن
ای تمام مسلمین حبل‌المتین تنها علی است
تفرقه یعنی جدا از دامن حیدر شدن
متحد باشید ای یاران امام ما علی است
در سپهر وحدت و ایمان و عشق و اتحاد
محور توحید و خورشید جهان‌آرا علی است
من کی‌ام تا نفس پیغمبر امام ما شود
فاش می‌گویم امام حضرت زهرا علی است

ما تمـام عمـر بـا قـرآن و عترت زیستیم
نیستیم آن دم که در خطّ ولایت نیستیم
کیست احمد؟- شهر علم کبریا و در: علی است
باطن و ظاهر علی، اول علی، آخر علی است
دست و شمشیر خدا، چشم خدا، وجه خدا
نص قرآن است آری، نفس پیغمبر علی است
آن دو تن باید که بگریزند از میدان جنگ
تا شود معلوم تنها فاتح خیبر علی است
فتح بدر و فتح خیبر حقِ شیرِ داور است
الفرار ای روبهان از معرکه، حیدر علی است
گر شوی غافل به سوی این و آنت می‌برند
ای برادر راه خود را گم نکن، رهبر علی است

«میثما» نه شافعی نه مالکی نه حنبلی
بعـد پیغمبر فقط مـولا علی مولا علی
 مرآت ولایت ۴ – غلامرضا سازگار
 

*****

سرود بعثت (۲)

ای آفتــاب دو ســرا یـا رسول‌الله
بیرون شو از غار حرا یا رسول‌‌الله
از ابــر تیــــرگی در آ یـا رسول‌الله
تنهــای تنهـایی چـرا یا رسول‌الله                          
اقرأ یا رسول الله اقرأ یا رسول الله

 

تــو شهـریـــار عالمـی یـا رسول‌الله
بر زخم جان‌ها مرهمی یا رسول‌الله
هم اوّلی هم خـاتمـی یـا رسول‌الله
پیغمبــــر مـکــرَّمــی یـــــا رسول‌الله                       
اقرأ یا رسول‌الله اقرأ یا رسول‌الله

 

تو جان جان عالمـی جانفزایی کن
تـو رهبــر مـلـک دلـی دل‌ربایی کن
گم گشتگان را تـا ابد رهنمایی کن
روشنگــری بـــا جلــوۀ کبـریایی کن                        
اقرأ یا رسول‌الله اقرأ یا رسول‌الله

 

تـو مــاهـی و جــا در دل انجمـن داری
تـو شـرح صـدر از خالق ذوالـمنن داری
هر لحظه اعجاز مسیح در سخن داری
مثـــل امیـــرالمــؤمنین بـت‌شکـن داری                     
اقرأ یا رسول‌الله اقرأ یا رسول‌الله

 

تــو تــا قیـامت رهبری یـا اباالزهرا 
تــو آخــریـن پیغمبــری یـا اباالزهرا
از انبـیـــا بـــالاتــــری یـــا اباالزهرا
جسم نبوّت را سـری یـا رسول‌الله                           
اقرأ یا رسول‌الله اقرأ یا رسول‌الله

 

خـلـق خـوشـت مـــروّج مکتـب دیـن است
تلخـی بــرای حفـظ دین بر تو شیرین است
در مکتب عدلت یکی شاه و مسکین است
سنـگ و گــلِ لبخنــد تـو حکم ما این است                
اقرأ یا رسول‌الله اقرأ یا رسول‌الله

*****

سرود بعثت (۱)

تـو بــزرگ انبـیــــایی یا محمّد
تو بشـر را رهنمـایی یا محمّد
از چه در غـار حرایی یا محمّد
تو سراجی تو مُنیری             تو بشیری تو نظیری
یا محمّد یا محمّد

 

یا محمّد بر خلایق رهبری کن
از حـرا بیـرون بیـا پیغمبری کن
آفتـابــا تـــا ابــد روشنگری کن
تیرگی آمد به پایان              نور قرآن شد نمایان
یا محمّد یا محمّد

 

ای تمـام انبیا چشم انتظارت
قلب مظلومان عالم بی‌قرارت
این بــود فـرمــودۀ پـروردگارت
یا محمّد «قم فأنذِر»              ذات یکتا را «فَکَبِّر»
یا محمّد یا محمّد

 

مــکتبت در پــرتــو انـــوار داور
پرورد مقداد و سلمان و ابوذر
تــربیت کـن حیدر و زهرا بپرور
تو به جان و دل حیاتی             تا ابد فُلک نجاتی
یا محمّد یا محمّد

 

مکّـــه از تــــو پـــرتـو ایمــان گرفته
دست حق روی سرت قرآن گرفته
دورۀ ظـلــم و ستــــم پـایان گرفته
ای دمت روح عدالت             بر تو زیبد این رسالت
یا محمّد یا محمّد

 

تو بـه کل آفرینش رهبر استی
اولین نـور، آخرین پیغمبر استی
از تمــــام انبـیــــا بالاتــر استی
درد جان‌ها را دوایی                   ختم کلِّ انبیایی
یا محمّد یا محمّد

 

آفتــابـا جلـوه کـن بـر کــــلّ هستی
طی شده دور غـرور و کبر و مستی
تا بـه کـی انسان اسیر بت‌پرستی؟
ای جهان زیر لوایت                پاسخ نفرین، دعایت
یا محمّد یا محمّد

*****

در بعثت پیامبراکرم صل الله علیه واله و سلم

بنــام خــدای جهــان یا محمّد    بخوان یا محمّد! بخوان یا محمّد
بخــوان تــا بخواننــد پیوسته با تو    خـدا را زمین و زمان یا محمّد
بخـوان تــا بداننـد کون و مکان را    خدایـی بـوَد لامکان یا محمّد
بخوان تـا کـه برگِرد شمع وجودت    بگردند هفت‌آسمان یـا محمّد
تـو بگشـای لـب تـا بروید مسیحا    چو گل از کویر جهان یا محمّد
بــرافروز تــا مردگــان را ببخشی    به هر دم دوصد بار جان یا محمّد
سحــاب کــرامت بپوش آسمان را    که عالم شود بوستان یا محمّد
تو نوحــی خلیلــی کلیمی مسیحی   تویی منجی انس و جان یا محمّد
تو برگــو، تو برگــو، هوالحق هوالهو   تو بگشا تو بگشا زبان یا محمّد
تو بخشــی بـه مظلـوم روح رهایی   تو گیری ز ظالم امان یا محمّد
تو بـا نــور دانش دهــی برخلایق   جمال خـدا را نشان یا محمّد
تو بـا دادِ خــود دادِ مستضعفان را   بگیری ز مستکبران یا محمّد
تــو در شــدّت دشمنـی دوستانه   دل از دست دشمن ستان یا محمّد
تـو چوپـان ایــن گلّه‌ای تا قیامت   تویی میر این کاروان یا محمّد
تو بـا ذوالفقــار علــی سرکشان را   به خاک مذلّت نشان یا محمّد
فنا مـی‌شود هــر چــه باشد به عالم   به جز تو، تویی جاودان یا محمّد
تبسّـم بــه سنـگ عدو زن اگر چند   شود از لبت خون روان یا محمّد
اگر ساحرت خوانـد دشمن، نرنجی   تو او را سوی ما بخوان یا محمّد
بخــوان تــا بخواننــد با تو خدا را   زن و مرد و پیر و جوان یا محمّد
تـو اعجــاز کــن بــا بیان فصیحت   تو پیغام ما را رسان یـا محمّد

ز ما داوری، رهبری از تو زیبد
همانــا پیـام‌آوری از تو زیبد

 

برافــروز بــا چهــرۀ عــالم‌آرا   ببین و بخوان و بگو حکم ما را
تمام جهان است کوه حــرایت   بگو ترک این تخته سنگ حرا را
بخــوان تا بخواننــد با تو خلایق   خدا را خدا را خــدا را خــدا را
تــو را برگزیدیـم ما، تا بکــوبی   ســر بولهب‌هــا و بوجـهل‌ها را
تو فرمان بده تا که بر فتح خیبر   گشاید علی دست خیبرگشا را
بتان را به دست علی سرنگون کن   ســوا کـن ز غیر خدا، ماسوا را
شود تــا درون همـه از خدا پر   برون از درون بشر کـن هوا را
به امّت بگو دل سرای الهی است   بگیرید از دیو نفْس ایـن سرا را
به شمشیر توحید از تن جدا کن   سر ظلم و بیداد و شرک و ریا را
به عزم تو بستیم جنّ و ملک را   مطیع تو کردیم ارض و سما را
زمین را ز فیض رسـالت صفــا ده   زمان را به نور نبوّت بیارا
اگر خواهی آری به کف یا محمّد   دل خصــم و بیگانــه و آشنــا را
به مسکین تواضع، به سرکش تکبّر   به یــاران مروّت، به دشمن مـدارا
پیام رســای خــدا بــر لب توست   به عالم رسان ایــن پیــام رسا را
هم اکنون که حکم رسالت گرفتی   بــرای امامــت بخــوان مرتضا را
تو موسا و هارون، علی یا محمّد   پس از خود به هارون سپار این عصا را
اگــر فتنــه چـون اژدها سر برآرد   علـی مــی‌درد از هـم این اژدها را
علی، شهریاری که در عین قدرت   کشــد از ره مهــر، نــاز گـدا را
علــی روزه‌داری که با بذل نانش   مزیّــن کند سورۀ «هل اتی» را
علی رادمردی که با فرق خونین   به قاتــل کند بذل، سهم غذا را
علی قهـرمانی کـه با بذل تیغش   به دشمن دهد درس مهر و وفا را
علی آن امامی که داده خدایش   مقــام و جــلال همــه انبیا را
علی از ازل دست «میثم» گرفته   به او داده فرمــان مدح و ثنا را

که را زهره تا مدح مولا بگوید
مگـر ذات بـاری تعالی بگوید

*****

در بعثت حضرت رسول اکرم صل الله علیه واله و سلم

پیمبران همه از جای خود قیام کنید
نماز رو بـه سوی مسجدالحـرام کنید
ز نـام نامــیِ پیغمبــر احتـرام کنید
می طهور به دست خدا به جام کنید
سپس به غار حرا رفته، ازدحام کنید
ز جان و دل به رسول خدا سلام کنید
شب امید شمـا و شب نویـد شماست
ادب کنید که عید خدا و عید شماست

 

پیــام فتــح و نویــد ظفــر مبارک باد
دعــای عمــر شمــا را اثــر مبارک باد
خجسته عیـد بشـر بــر بشـر مبارک باد
تمام شـد شـب هجـران سحر مبارک باد
خجستـه بــعثت پیغامبــر مبــارک باد
به جن و انس و ملک، این خبر مبارک باد
خبر دهید که عید اخوّت آمده است
خزان گذشت، بهار نبوّت آمده است

 

خبر دهید امم را که فتح باب شماست
خبر دهید که پایان اضطـراب شماست
خبر دهید که آغــاز انقـلاب شماست
خبر دهید که توفیق بی‌حساب شماست
خبر دهید که اسلام دین ناب شماست
خبر دهید کتـاب خـدا کتاب شماست
خبر دهید که ختم رسل بشیر شماست
خبر دهید که مـولا علی امیر شماست

 

خبر دهید که «اقرء» بـه مکه نازل شد
خبر دهید که «اضرب» شعارِ باطل شد
خبر دهید که قانـون عدل، کامل شد
خبر دهید که قرآن چراغ محفل شد
خبر دهید: مریدان! مراد حـاصل شد
نــزول ســورۀ «یـا ایّها المزمّل» شد
رسد زکوه و در و دشت و سنگ و نخل و گیاه
صــدای زمزمـۀ لا الــه الا الله

 

بخــوان محمّـد! آوای تــو صــدای خداست
بخوان کــه هـر چـه بخوانی، پیام آخرِ ماست
بخوان‌بخوان که هماهنگ با تو ارض و سماست
بخوان بخوان که از اوّل بشر تو را می‌خواست
قیـام کـن کـه قیــامت قیــامتِ کبــراست
قیام کــن کــه کنـد عدل با تو قامت راست
تو را دهند ندا راهیـان وادی نـور
تو را زنند صدا دختران زنده به گور

 

تو منجـی همـه بـا انقراض دنیایی
تو بـا فـروغ خداییـت عالـم‌آرایـی
تو تا قیــام قیـامت، پیمبــرِ مایی
تو یار خلق به دنیایی و بـه عقبایی
تو رهبر همگانـی، اگر چـه تنهایی
تو در تمـام ملل، مـاه انجمن‌هایی
بخوان که قدر و مقام و جلالتت دادیم
رُسـل نیامده، حکم رسـالتت دادیم

 

محمّد ای به تو از ذات پـاک حیِّ ودود
همـاره بــاد سـلام و همـاره بـاد درود
خدای بود و تو بودی، جهان نبـود نبود
عدم به میمنت خلقت تـو یـافت وجود
خدا به نور تو از روی خویش پرده گشود
بشر به یمن تو بر خاک، روی طاعت سود
جزیرةالعرب از نظم تو گرفت نظام
جمال تـوست چراغ تجلّیِ اسلام

 

پیمبـران عظمـت یافتنــد بـا نامت
دمیده در همه عـالم فروغ اسـلامت
رسید سنگ ملامت ز هر در و بامت
زدند طعنه و دادند سخت دشنامت
زهی مکارم اخلاق و لطف و اکرامت
نگشت تلخ ز بیداد دشمنان کامت
اگر چه سنگ عدو گشت پاسخ سخنت
زدی تبسم و خون بود جاری از دهنت

 

چهارده صده روشن چراغ حکمت توست
چهارده صده قـرآن پیـام وحـدت توست
چهارده صده جاری بحـار رحـمت توست
چهارده صده پاینــده نـام امّـت تـوست
چهارده صده بر کف لوای عتـرت توست
چهارده صده بر امّت ایـن وصیّت توست
که ای تمامی امـت منـم پیمبرتان
منم پیمبر و مولا علی است رهبرتان

 

علی وصی مـن است و علـی ولـی خداست
علی ســراج منیــر و علــی چراغ هداست
علی رکوع و سجود و علی سـلام و دعاست
علی است با حق و حق در پی علی پویاست
علی حقیقت حـق، حـق بـدون او تنهاست
علی، علی، علـی آری علـی امــام شماست
بنای دین بقایش که هست عالمگیر
یکـی ز غار حرا دیگری بود ز غدیر

 

یقین کنید که مشکل‌گشا علی است علی
یقین کنید که دست خدا علی است علی
یقین کنید فقـط مقتــدا علی است علی
یقین کنید که شمس‌الضحا علی است علی
یقین کنید که صاحب لوا علی است علی
یقین کنید امــام شمـا علـی اسـت علی
قسم به ذات خدایی کز اوست هرچه که هست
یقین کنید کـه اسـلام بــی‌علی کفــر است

 

حقیقتی است که کتمان آن بـوَد تـکفیر
قسم بــه آل محمّــد، بـه آیــۀ تطـهیر
قسم بـه آنچـه قلـم کـرده از ازل تحـریر
کـه دســت قـدرت پـروردگار حـیِّ قدیر
شناسنامـۀ مــا را زده اسـت مهــر غدیر
علی همان شب بعثت به خلق گشت امیر
قسم بـه ذات خـداوندگار لم یزلـی
تمام دین محمّد علی، علی‌ست، علی

*****

سرود مبعث رسول اکرم صلی الله علیه و آله

پیک خدا رسید از سوی خدا محمد
خیز و به خلق عالم بزن صلا محمد
تویی تویی پیمبر، ز سـوی ما محمد
                       اقرأ یا محمد       اقرأ یا محمد

 

تــو آفتــاب جـانـی تــــو منجــی جهـانی
تــو ختــم انبیــایـی تـــو نـــور جـــاودانـی
تو می‌دهی به هستی نور و ضیاء محمد
                        اقرأ یا محمد      اقرأ یا محمد

 

بشیری و نذیری و سـراجی و منیری
حبیبی و طبیبی، رسولی و سفیـری
تـو خلعـت نبـــوّت بــه بــر نمـا محمد
                        اقرأ یا محمد      اقرأ یا محمد

 

تو آسمان دینی، اگر چه در زمینی
عطوفی و رئوفی و بزرگی و امینی
تـو را تمـام هستی زند صدا محمد
                       اقرأ یا محمد       اقرأ یا محمد

 

فراق نور تا کی؟ ظلمت و زور تا کی؟
دخترکان معصوم، زنده به گور تا کی؟
زنــان اسیر و مردان برده چرا محمد؟
                       اقرأ یا محمد       اقرأ یا محمد

 

تو فاتح الفتوحی، تو کشتیی، تو نوحی
تو جـان جـان جـانی، تو روح روح روحی
رســالتت مبـــارک بــــه نسلهــا محمد
                         اقرأ یا محمد       اقرأ یا محمد

 

خدا بود مُعینت علی است جانشینت
بــه عــزم آهنینت بــه جــاودانه دینت
بـزن علیـه بُت‌هـــا دم از خــدا محمـد
                      اقرأ یا محمد        اقرأ یا محمد

*****

سرود مبعث پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله

بعثت احمد آمد                         عید محمّد آمد
آمد ندا از طرف ذات حق
اقرا باسم ربّک الذی خَلَ
اقرأ یا احمد             قم یا محمد

 

یا ایها المدثر                         یا احمد قم فانذر
برخیـز و بـا مردم عالم بگو
قـــولـوا لااِلـه الاالله تُفلِحُـوا
اقرأ یـا احمد           قم یا محمد

 

عید مستضعفین است      مرگ مستکبرین است
بُتکده ویـران و بُتها سرنـگون
اِن حـزب اللهِ هـم المُفلِحُـون
اقرأ یـا احمد              قم یا محمد

 

سرزده نور اسلام           از سوی حق شد اعلام
روز ستم‌پیشه‌گان گشته چون شب
تَبّــــَت یـــــدا اَبـــی لَهَــــبٍ وَ تَـــــبّ
اقرأ یـا احمد                قم یا محمد

 

سرزد نـور نبوّت                    شـد اعـلان اُخُوَّت
ای وحدتت مشعل خلق جهان
«انمـا المـومنـون إخــوه» بخـوان
اقرأ یـا احمد            قم یا محمد

 

در مکتبش شد اعلام             مَجد سپاه اسلام
آورده در «اتَّـحـــدو اُخَّـــــوه»
و اَعِدُّوا ما استطعتم مِن قوه
اقرأ یـا احمد             قم یا محمد

 

ای مسلمین برخیزید               با کافران بستیزید
فـرمانتان از قـرآن محمد
«و قاتلوا ائمه الکفر» آمد
اقرأ یـا احمد                قم یا محمد

*****

بعثت

بــه نــام خـداوند سبحـان، مُحمّد     بخوان کآفریده است انسان،محمّد!
بخـوان تــا خـلایـق بخــوانند بـا تـو   بــه نـــام خـداونـد سبحــان، محمّد
بخوان تا که ویران سرای جهان را   کنـی سـر بـه سـر،رشـکِ رضـوان محمّد
بخـوان کـز دمی بر همـه آفـرینش   دهـی تــا ابــد روح و ریحــان محمّد
بخوان تاکه از کفر،بخشی رهایی   بشــر را بــه نیـــروی ایمـــان محمّد
بخوان تـا قبــایـل بـدانند زیـن پس   سیـاه و سفیـدنـد، یـکسـان محمّد
بخوان تــا خلایق بـه یکتــاپرستی   ببنـــدنـــد تـــا حشـر، پیمـان محمّد
بخوان تـا کنـی درد جهـل بشر را   بـــه داروی تعلـیـــم، درمــان محمّد
بر افروز و بـر خلق عالم نشان ده   کــه ظلمـت رسیده بـه پایان محمّد
چه باکی ز تحـریف تورات و انجیل   کــه دادیــم مـا بــر تـو قرآن، محمّد
تـو بـــایـد بـــه تــوفیق دین مبینت   کنـی عـــالمی را مسلمـان، محمّد
تو بــاید مسلمـان بیـاری بـه عالم   همــانند مقــداد و سلمــان، محمّد
تو بــاید همـــاره ز فیـــض کلـامت   ببخشـی بشــر را ز نـو جان، محمّد
تو بـاید که فرمان دهی بر خلایق   خـدا ایـن چنین داده فـرمان، محمّد
تو بــاید بــه قلــب همه تـا قیامت   بتــابی چــو خــورشید تابان، محمّد

تــو آغــازی و آخـری یا محمّد!
تو تا حشر، پیغمبری یا محمّد!

 

بخوان ای ز آغــــاز خلـقـت پیمبــر!     بخـوان ای ســلامت ز خـلّاقِ داور!
بخوان تــا بخــوانـنـد بــا تـو خــدا را   بـگـــو تــــا بـگـــویـنـد «الله اکبــــر»
بگـو نیـست کس جـز بــه تقــوی گرامی   سیـــاه و سفیـدنـد بـا هـم بـــرادر
تو در غــار و خلقند چشم انتظارت   بـــرآ عــالـم افـروز تـا صبـح محشـر
بـه پـا خیــز، ای منجـی آفــرینش!   به پـا خیز، ای مصلح خلق، یکسر!
به پا خیز و تـا حشـر، پیغمبری کن   ز جــا خیــز، بــر خلــق، قـرآن بیاور
به پـا خیـز، مـا بــر تــو دادیـم قرآن   به پـا خیـز، مـا بـر تـو دادیـــم حیدر
به پـا خیـز، تـا بــر تــو آریـم فــرقان   به پـا خیـز، تـا بـر تــو بخشیـم کوثر
به پــا خیز، تا کی به دست پدرها   رود بـی‌گنــه زنــده در گـور، دختر؟
به پـاخیز و اعــلام کــن یـــا محمد   نه زن برده باشد،نه مرد است برتر
همه انبیــا جــان و تــو جان جانی   همـه اولیـا جسـم پـاکند و تو، سر
به پــا خیـز و بشکن بتــان حـرم را   بـه دست علی، ای علـی را پیمبر!
خــدا را بــه اهـــل زر و زور بــرگـــو   کـه دیگر نه دوران زور است و نه زر
تویی گمرهان را به هر عصر،هادی   تـویی رهــروان را بـه هر گام، رهبر
مسلمــان بُــــوَد آنکه در مکتب تـو   بــوَد یـــار مظلــوم و خصــمِ ستمگر
تــــو آری تــــو بـــایـد ابـوذر بسازی   تــو مقـداد و عمــار و سلمـان بپرور

تــو آغــازی و آخـری یا محمّد!
تو تا حشر، پیغمبری یا محمد!

 

رسـولی چـو تو نور و فرقان ندارد       کتــابی همـــانـنـد قـــــرآن نـدارد
کلیـم آنچـه گـوید، کلام تو گوید!        مسیحا به غیر از دمت جان ندارد
پیــام آوران هـر چـه دارنـد، دارند        پیـــام آوری چون تو سلمان ندارد
طبیبـان روحـنـد، مشتــاق دردی         کـه جز خاک کوی تو درمان ندارد
بــدانند تــــا روز محشــر، خلایق        کــه نـــور چـــراغ تــو پـایـان ندارد
جهان چـون تو هرگز پیمبر ندیده        خدا چـون تو در ملکِ امکان ندارد
بـگــویـیـد پیغمبــــران سلَــــف را       کسی جـز محمّد مسلمان ندارد
بگـویـیـد: پیـغـمـبـری جـز محمّــد       چــو «مهدی» چـراغ فروزان ندارد
بگویید:هرکس جدا شد ز مهدی        بـه اســلام سـوگند، ایمـان ندارد
بگـویـیـد: جــز دیـن مـا آسمـانی       بـه کــف چــارده مهـر تابان ندارد
بگویید: شیعه تـن است و علــی جان
  جدا ازعلی هرکه شد،جان ندارد
بگویید: شیعه‌ست در خطِّ حیـدر       جز این با خدا عهد و پیمان ندارد
بگویید: مــاییم و قـــرآن و عتـرت      مسلمان به جز نور و برهان ندارد
بگویید:هر کس جدا از علی شد      بـه محشــر جـدایی ز نیران ندارد
بخوان"میثم"آن بیت ترجیع خودرا     کــه قــــدر ورا دُرِّ غلطــــان نـدارد

تــو آغــازی و آخـری یا محمّد!
تو تا حشر، پیغمبری یا محمّد!