شعر اجتماعی | ضیاءالصالحین

گندم را از دهان مردم نبرید / امید مهدی نژاد

آدم از شهر شهر از آدم خسته است / امید مهدی نژاد

تاریک و سرد مثل زمین آسمان مان / امید مهدی نژاد

شمشیرها بخوابید دعوا سر لحاف است / امید مهدی نژاد

دزدها بیدارند پاسبان ها مست اند / امید مهدی نژاد

تا کی بنیشیم که قانون بنویسید / امید مهدی نژاد

از حق حتی دو حرف گفتن تلخ است / امید مهدی نژاد

الا دختر که دل پیشت اسیره / امید مهدی نژاد

ماه شعبان رسید ماه سه ماه / یوسف رحیمی

شیعه زخم های مولا باش / یوسف رحیمی

عشق من سینمای ده نمکی است / سعید بیابانکی

گر به شورا راه یابد پای من / سعید بیابانکی

کاری کنید جوونا زن بگیرن / سعید بیابانکی

در شهر قرار است که اوباش بگیرند / سعید بیابانکی

دولت خانوادگی به تو چه ؟ / سعید بیابانکی

یه روز دوبی میره یه روز فلسطین / سعید بیابانکی

خیال کرده شفیعی کدکنی شده است / سعید بیابانکی

ما میوه های مصری و چینی نخواستیم / سعید بیابانکی

کار بسیار است و بی کاری کم و فرصت زیاد / سعید بیابانکی

عبادت به سمت خدا می فرستم / سعید بیابانکی

این طرف گرچه مدادالعلما موجود است / سعید بیابانکی

بنده یک شاعر اولولعزمم / سعید بیابانکی

پیداست برف ها پشیمان شده اند / سعید بیابانکی

من مشکل حجاب ندارم شما چطور / سعید بیابانکی

این قدر براین پیکر تفتیده متازید / سعید بیابانکی

باید گدا و در به در از چین بیاوریم / سعید بیابانکی

من نیز مانند شما از پشت خنجر خورده ام / مرتضی امیری اسفندقه

کدام استقلال کدام پیروزی / مرتضی امیری اسفندقه

صف، انتظار، صف، امضا، شماره / قیصر امین پور

خسته ام از آرزوها، آرزوهای شعاری / قیصر امین پور

این ترانه بوی نان نمی دهد / قیصر امین پور

از آن پس گاو رفت و آهن آمد / قیصر امین پور

چرا مردم قفس را آفریدند؟ / قیصر امین پور

این حنجره این باغ صدا را نفروشید / قیصر امین پور

دردهای پوستی کجا... درد دوستی کجا / قیصر امین پور

یادداشت های درد جاودانگی / قیصر امین پور

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها