در پاره ای از روایات دیدگاه حضرت زهرا علیهاالسلام درباره ی حجاب به گونه ای بیان شده که ابتدا ممکن است بعضی از زنان با ایمان فکر کنند شرکت آنان در اجتماعات و سخن گفتن با مردان مطلقا ممنوع است در حالی که نظر آن حضرت اینست که زنان باید از هرگونه تماس و برخورد اجتماعی که منجر به بی عفتی و تحریک مردان می شود پرهیز کنند. مثلا صدای خود را نازک نکنند، لباسی که جلب توجه می کند نپوشند و در هنگام رفت و آمد متین و باوقار تردد نمایند.
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به زنان صدر اسلام درباره ی رفت و آمد به مسجد و کوچه و بازار سفارش می کند که:
«لیس للنساء من سروات الطریق شیی ء ولکن تمشی فی جانب الحائط والطریق»(1).
زنان نباید از وسط کوچه و گذرگاهها عبور کنند بلکه باید همیشه از کنار دیوار حرکت کنند (تا جلب توجه دیگرن را ننمایند).
بنابراین خانمها می توانند در بیرون خانه رفت و آمد کنند ولی به شرط آنکه با مردان اختلاط و بر ورد نداشته باشند، زیرا همین اختلاطها مقدمه ی ارتباطها و بعد فتنه ها و شکستن حریم عفت و پاکدامنی آنها می شود.
بنابراین حضور زن در اجتماعات با حفظ حجاب و عفاف جایز است.
امام صادق علیه السلام حضور فاطمه علیهاالسلام را در بیروی خانه این گونه بیان می فرماید:
«ان فاطمه علیهاالسلام کانت تاتی قبور الشهداء فی کل غداه سبت فتاتی قبر حمزه و تترحم علیه و تستغفر له»(2).
فاطمه علیهاالسلام روزهای شنبه سر قبر حمزه و شهدای احد می رفت و برای آنها طلب آمرزش می کرد.
اما دیدگاه حضرت زهرا علیهاالسلام درباره ی حجاب و عفاف زنان:
امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید:
روزی با گروهی از اصحاب خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودم، آن حضرت به اصحابش فرمود:
«ای شیی خیر للمراه»؟ چه چیز است که برای زن بهتر از هر چیز است؟ هیچکس نتوانست جواب صحیحی بدهد. وقتی اصحاب متفرق شدند من به خانه رفتم و سؤالی را که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مطرح کرده بود به فاطمه علیهاالسلام گفتم: فاطمه فرمود: من جواب آن را می دانم.
«خیر للنساء ان لایرین الرجال ولا یراهن الرجال»(1).
«بهترین چیز برای زنان آنست که مردان نامحرم آنها را نبینند و آنها نیز نامحرمان را نبینند. هنگامی که خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رسیدم و پاسخ فاطمه علیهاالسلام را به آن حضرت رساندم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شادمان شد و فرمود: «ان فاطمه بضعه منی»(2) براستی فاطمه پاره ی تن من است.
در روایت دیگری آمده که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از اصحاب خویش سؤال کرد که زن چیست؟ پاسخ دادند زن عورت است؟ حضرت پرسید: در چه وقت است که زن از هر وقت دیگر به خدا نزدیکتر خواهد بود؟ اصحاب نتوانستند پاسخ سؤال را بدهند تا اینکه مطلب به گوش حضرت زهرا علیهاالسلام رسید و ایشان در جواب فرمود:
«ادنی ما تکون من ربها ان تلزم قعر بیتها فقال رسول الله ان فاطمه بضعه منی»(3) .
آن وقتی که ملازم قعر خانه ی خود باشد از هر زمان به خدا نزدیکتر است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود براستی که فاطمه پاره ی تن من است.
مرد نابینائی اجازه خواست تا به خانه ی فاطمه علیهاالسلام وارد شود، فاطمه در حجاب رفت و مرد وارد شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به فاطمه علیهاالسلام فرمود:
«لم حجبتیه و هو لایراک فقالت علیهاالسلام: ان لم یکن یرانی فانی اراه و هو یشم الریح فقال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اشهدانک بضعه منی»(4).
او که مرد نابینائی است و تو را نمی بیند چرا در حجاب رفتی؟
فاطمه علیهاالسلام عرض کرد: اگر او مرا نمی بیند من که او را می بینم و او بوی مرا استشمام می کند! رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: گواهی می دهم که به راستی تو پاره ی تن من هستی.
