تزار نیكلای دوم آخرین پادشاه روسیه، در سال 1894م پس از مرگ پدرش به عنوان امپراتور روس بر تخت سلطنت نشست. وقوع جنگ روسیه با ژاپن در اوایل قرن بیستم و شكست روسیه در این جنگ، تظاهرات خونین كارگری و پس از آن، فرمان تشكیل مجلس مشورتی موسوم به دوما از جمله حوادث دوران امپراتوری او بود. اما آنچه پایه های حكومت تزاری را بیش از پیش متزلزل ساخت آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914م بود. طولانی شدن جنگ، مخالفان را كمك نمود تا فشارهای خود را علیه دیكتاتوری تزاری افزایش دهند. در این میان، بلشویك ها به رهبری لنین بر اقدامات خود علیه تزار و هیأت حاكمه افزودند. در نتیجه، تزار در 15 مارس 1917م قدرت را به رئیس مجلس دوما واگذار نمود و پس از 23 سال سلطنت، از این مقام كناره گیری كرد. وی از آن به بعد به مدت 15 ماه به همراه خانواده اش تحت نظر بود. اما ترسِ بلشویك ها از رشد گروه های طرفدار تزار و احتمال به سلطنت رسیدن آن ها، باعث شد كه طی فرمانی از جانب لنین، در 19 ژوئیه 1918م تزار نیكلای دوم به همراه همسر و فرزندان و خدمه تیرباران شوند.