شعر نیمایی

بادبادک دست کودک را هر طرف می بُرد / شاعر : قیصر امین پور

باد بازیگوش
بادبادک را
بادبادک
دست کودک را

دلم را ورق می زنم / شاعر : قیصر امین پور

 دلم را ورق می زنم
به دنبال نامی که گم شد

اما چرا آهنگ شعرهایت تیره و رنگشان تلخ است؟ / شاعر : قیصر امین پور

اما
چرا
آهنگ شعرهایت تیره
و رنگشان

این روزها که می گذرد شادم / شاعر : قیصر امین پور

این روزها که می گذرد
شادم
این روزها که می گذرد
شادم

 یک سطر در میان آزادم / شاعر : قیصر امین پور

این روزها که می گذرد
شادم
زیرا یک سطر در میان
آزادم

من سَرم نمی شود / شاعر : قیصر امین پور

از تمام رمز و راز های عشق
جز همین سه حرف
جز همین سه حرف ساده ی میان تهی

 از قضا یک روز صبح زود می بینی دوست داری زود برخیزی / شاعر : قیصر امین پور

آسمان را...!
ناگهان آبی است!

امروز هم ما هر چه بوده‌ایم، همانیم / شاعر : قیصر امین پور

امروز هم
ما هرچه بوده‌ایم، همانیم

گفتند : باید سوخت / گفتند : باید ساخت / شاعر : قیصر امین پور

پیشینیان با ما
در کار این دنیا چه گفتند؟

ای درخت آشنا شاخه های خویش را ناگهان کجا جا گذاشتی؟ / شاعر : قیصر امین پور

ای درخت آشنا
شاخه های خویش را