او سبز بود و گرم که افتاد / شاعر : قیصر امین پور
افتاد
آنسان که برگ
آن اتفاق زرد
می افتد
افتاد
شعر نیمایی
بادبان را ناخدا باد است / شاعر : قیصر امین پور
ساکت و تنها
چون کتابی در مسیر باد
می خورد هر دم ورق اما
زندگی را باید از سر سطر نوشت! / شاعر : قیصر امین پور
صبح خورشید آمد
دفتر مشق شبم را خط زد
پاک کن بیهوده است
از چشم هر شهید یک قطره اشک شوق بگیرید / شاعر : قیصر امین ور
یاران به آفتاب بگویید:
صد پاره شو، هزار ستاره
این ابتدای سبزی او بود / شاعر : قیصر امین پور
این سبز سرخ کیست؟
این سبز سرخ چیست که می کارید؟
این زن که بود
مثل رود بود، پاک و بی ریا / شاعر : قیصر امین پور
پر ز جوشش و سرود
مثل رود بود
مردی از شرق برخاست / شاعر : قیصر امین پور
شب، شبی بیکران بود
دفتر آسمان پاره پاره
گل به راز زندگی اشاره کرده است / شاعر : قیصر امین پور
غنچه با دل گرفته گفت:
«زندگی،
در دل زمین رازی مثل درد می پیچید / شاعر : قیصر امین پور
یک جوانه ی کوچک
زنده ای نبود و زندگی نبود / شاعر : قیصر امین پور
تو اگر نبودی ای درخت سبز