شعر نیمایی

شنبه / شاعر : قیصر امین پور

خدا ابتدا آب را
سپس زندگی را از آب آفرید
جهان نقش بر آب
و آن آب بر باد...*

سه شنبه؛ چرا تلخ و بی حوصله؟ / شاعر : قیصر امین پور

سه شنبه؛
چرا تلخ و بی حوصله؟
سه شنبه؛

پسینگاه جمعه؛ همان لحظه های هبوط! / شاعر : قیصر امین پور

چرا باز هم غم؟
چرا باز دلشوره های دمادم؟
پسینگاه جمعه؛

صف، انتظار، صف، امضا، شماره / شاعر : قیصر امین پور

صف
انتظار
صف
امضا
شماره
امضا

فردا؟ / شاعر : قیصر امین پور

دیروز
ما زندگی را
به بازی گرفتیم
امروز، او
ما را ...
فردا؟

درد، رنگ و بوی غنچه ی دل است / شاعر : قیصر امین پور

دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن درآورم

عاقبت هجوم ناگهان عشق فتح می کند پایتخت درد را / شاعر : قیصر امین پور

 چشم های من

 بوسه هایمان پوسید / شاعر : قیصر امین پور

در سال صرفه جویی لبخند
پروانه های رنگ پریده
روی لبان ما
پرپر زدند

رفتار من عادی است / شاعر : قیصر امین پور

رفتار من عادی است
اما نمی دانم چرا
این روزها
از دوستان و آشنایان

 نام یک نفر غریبه را در شمار نام هایتان اضافه می کنید؟ / شاعر : قیصر رامین پور

ای شما!
ای تمام عاشقان هر کجا!