شعر سیاسی | ضیاءالصالحین

بر دوش پیاده ها سواری کردند / امید مهدی نژاد

گندم را از دهان مردم نبرید / امید مهدی نژاد

آدم از شهر شهر از آدم خسته است / امید مهدی نژاد

ته مانده های باورم را می فروشم / امید مهدی نژاد

شمشیرها بخوابید دعوا سر لحاف است / امید مهدی نژاد

دزدها بیدارند پاسبان ها مست اند / امید مهدی نژاد

تا کی بنیشیم که قانون بنویسید / امید مهدی نژاد

طنز در موقعیت عربی / امید مهدی نژاد

دیوانه های سنگ پران نیز با سنگ ها به چاه می افتند / امید مهدی نژاد

از حق حتی دو حرف گفتن تلخ است / امید مهدی نژاد

عشق من سینمای ده نمکی است / سعید بیابانکی

عشقای داغ کوچه و برزن به خدا یه قرون نمی ارزن / سعید بیابانکی

گر به شورا راه یابد پای من / سعید بیابانکی

کاری کنید جوونا زن بگیرن / سعید بیابانکی

دولت خانوادگی به تو چه ؟ / سعید بیابانکی

یه روز دوبی میره یه روز فلسطین / سعید بیابانکی

خیال کرده شفیعی کدکنی شده است / سعید بیابانکی

ما میوه های مصری و چینی نخواستیم / سعید بیابانکی

گیرم دماغ گنده ی خود را عمل کنی / سعید بیابانکی

لاجرم در مملکت هم خط قرمز لازم است / سعید بیابانکی

هی شعرتر انگیزد خاطر که حزین باشد / سعید بیابانکی

شادی روزگار یعنی کشک / سعید بیابانکی

این طرف گرچه مدادالعلما موجود است / سعید بیابانکی

کار دشواریست دزدی زحمت بسیار دارد / سعید بیابانکی

من مشکل حجاب ندارم شما چطور / سعید بیابانکی

گورخرها گورخرهای نجیب راه راه / سعید بیابانکی

باید گدا و در به در از چین بیاوریم / سعید بیابانکی

شیخ بازیگوش ما از بس مرید خویش بود.../ علیرضا قزوه

تمام مشترکان خاموش اند / علیرضا قزوه

زمین را در پاکتی می گذارم و برایت پست می کنم / علیرضا قزوه

شرم الشیخ کوفه است و جنوب، نینوا! / علیرضا قزوه

سازمان ملل سوخته است مثل یک باتری قلمی! / علیرضا قزوه

می شد محمد حنفیه، سفیر سازمان ملل باشد / علیرضا قزوه

بازگشت بالا

موضوعات

شبکه‌ها