پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر / شاعر : سعید بیابانکی
بگذار که این باغ، درش گم شده باشد
بگذار که این باغ، درش گم شده باشد
پیچیده در این دشت عجب بوی عجیبی
دشت می بلعید کم کم پیکر خورشید را
بگذار این شاعر جوانی کرده باشد
هر روز با انبوهی از غم های کوچک
فراز منبر نی قرص ماه می بینم
گرفته بوی تو را خلوت خزانی من
آن روزها که چشم تو را کم نداشتم