صوت/ مجموعه قرائات شیخ کامل یوسف البهتیمی - سوره های فتح 27 الی آخر - طارق - بلد - الشمس 1 الی 9
صوت/ مجموعه قرائات شیخ کامل یوسف البهتیمی - سوره های فتح 27 الی آخر - طارق - بلد - الشمس 1 الی 9
تلاوت تحقیق کامل یوسف بهتیمی، این تلاوت در سال ۱۹۵۸ میلادی در کشور مصر، شهر قاهره، مسجد حضرت زینب (سلاماللهعلیها) اجرا گردیده است.
متن و ترجمه سوره های فتح 27 الی آخر - طارق - بلد - الشمس 1 الی 9
متن و ترجمه سوره ۴۸: الفتح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِکَ فَتْحًا قَرِیبًا ﴿۲۷﴾
خداوند آنچه را به پیامبرش در عالم خواب نشان داد راست بود، به طور قطع همه شما به خواست خدا وارد مسجدالحرام میشوید در نهایت امنیت، و در حالی که سرهای خود را تراشیده، یا ناخنهای خود را کوتاه کرده، و از هیچکس ترس و وحشتی ندارید، ولی خداوند چیزهائی میدانست که شما نمیدانستید (و در این تاخیر حکمتی بود) و قبل از آن فتح نزدیکی (برای شما) قرار داد. (۲۷)
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا ﴿۲۸﴾
او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاده، تا آن را بر همه ادیان پیروز کند، و کافی است که خدا شاهد این موضوع باشد. (۲۸)
مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا﴿۲۹﴾
محمد فرستاده خدا است و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند، پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود میبینی، آنها همواره فضل خدا و رضای او را میطلبند، نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است، این توصیف آنها در تورات است، و توصیف آنها در انجیل همانند زراعتی است که جوانه های خود را خارج ساخته، سپس به تقویت آن پرداخته، تا محکم شده، و بر پای خود ایستاده است، و به قدری نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتی وامی دارد! این برای آن است که کافران را به خشم آورد، خداوند کسانی از آنها را که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند وعده آمرزش و اجر عظیمی داده است. (۲۹)
متن و ترجمه سوره ۸۶: الطارق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿۱﴾
سوگند به آسمان و کوبنده شب. (۱)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿۲﴾
و تو نمیدانی کوبنده شب چیست؟! (۲)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿۳﴾
همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیها. (۳)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿۴﴾
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و حافظی دارد. (۴)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿۵﴾
انسان باید نگاه کند که از چه چیز آفریده شده؟! (۵)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿۶﴾
از یک آب جهنده آفریده شده است. (۶)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿۷﴾
آبی که خارج میشود از میان «پشت» و «سینه ها». (۷)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿۸﴾
(کسی که او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) میتواند او را بازگرداند. (۸)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿۹﴾
در آن روز که اسرار پنهان آشکار میشود. (۹)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿۱۰﴾
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست. (۱۰)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿۱۱﴾
سوگند به آسمان پرباران! (۱۱)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿۱۲﴾
و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی آورند). (۱۲)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿۱۳﴾
که این یک سخن حق است. (۱۳)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿۱۴﴾
و شوخی نیست. (۱۴)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿۱۵﴾
آنها پیوسته حیله میکنند. (۱۵)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿۱۶﴾
و من در مقابل آنها چاره میکنم. (۱۶)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿۱۷﴾
حال که چنین است کافران را اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند). (۱۷)
متن و ترجمه سوره ۹۰: البلد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾
قسم به این شهر مقدس (مکه). (۱)
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾
شهری که تو ساکن (۲)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾
و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (۳)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿۴﴾
که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (۴)
أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾
آیا او گمان میکند که هیچ کس قادر نیست بر او دست یابد؟! (۵)
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُبَدًا ﴿۶﴾
می گوید: مال زیادی را (در کارهای خیر) تلف کرده ام! (۶)
أَیَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾
آیا گمان میکند هیچ کس او را ندیده (و نمیبیند)؟ (۷)
أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ ﴿۸﴾
آیا برای او (انسان) دو چشم قرار ندادیم ؟ (۸)
وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿۹﴾
و یک زبان و دو لب ؟ (۹)
وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿۱۰﴾
و او را به خیر و شرش هدایت نمودیم. (۱۰)
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾
ولی او (انسان ناسپاس) از آن گردنه مهم بالا نرفت! (۱۱)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾
و تو نمیدانی آن گردنه چیست ؟ (۱۲)
فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾
آزاد کردن برده است! (۱۳)
أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾
یا اطعام کردن در روز گرسنگی. (۱۴)
یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾
یتیمی از خویشاوندان را. (۱۵)
أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾
یا مستمندی به خاک افتاده را. (۱۶)
ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾
سپس از کسانی بوده باشد که ایمان آورده، و یکدیگر را به شکیبائی و رحمت توصیه میکنند. (۱۷)
أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿۱۸﴾
آنها اصحاب الیمین هستند (و نامه اعمالشان را به دست راستشان میدهند). (۱۸)
وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۱۹﴾
و کسانی که آیات ما را انکار کرده اند افرادی شومند و نامه اعمالشان به دست چپشان داده میشود. (۱۹)
عَلَیْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾
بر آنها آتشی است فرو بسته (که راه فراری از آن نیست). (۲۰)
متن و ترجمه سوره ۹۱: الشمس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾
به خورشید و گسترش نور آن سوگند! (۱)
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾
و به ماه در آن هنگام که بعد از آن در آید (۲)
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾
و به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد (۳)
وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ﴿۴﴾
و قسم به شب آن هنگام که صفحه زمین را بپوشاند (۴)
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾
و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده. (۵)
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾
و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانیده. (۶)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾
و سوگند به نفس آدمی و آن کس که آن را منظم ساخته، (۷)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾
سپس فجور و تقوا (شر و خیر) را به او الهام کرده است (۸)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا ﴿۹﴾
که هر کس نفس خود را تزکیه کرده، رستگار شده (۹)
افزودن دیدگاه جدید