علی سامی نویسنده، محقق و استاد دانشگاه در سال 1289ش در شیراز متولد شد. وی فرزند آقا بزرگ از شاعران و نقاشان شیراز است. علی سامی پس از تحصیل ابتدایی و متوسطه در سال 1308 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به عنوان دبیر تاریخ و جغرافیا در مدارس شیراز مشغول تدریس شد و پس از آن به مدیری مدرسه و تصدی دانشسرای مقدماتی ارتقا یافت. پس از آن در رشته ادبیات و باستان‌شناسی و تاریخ مشغول تحقیق شد و در این رشته از دانشگاه آزاد آسیایی درجه دكتری افتخاری دریافت كرد، سپس وارد وزارت فرهنگ شد و از سال 1315 نیز به تعمیرات ابنیه تاریخی شیراز پرداخت. در همین زمان، آرامگاه حافظ ساخته شد و موزه پارس و آرامگاه خواجوی کرمانی و مسجد جامع عتیق مرمت شدند. سپس به ریاست بنگاه علمی و حفاری تخت‌جمشید و بعد به سمت ریاست اداره باستان‌شناسی فارس منسوب شد. بیش از سی جلد کتاب نوشت که مهمترین آنها عبارتند از: آثار تاریخی جلگه مرودشت، پارس در عهد باستان، پاسارگاد یا قدیمی‌ترین پایتخت كشور شاهنشاهی ایران (1330، این کتاب بعدها در سال 1375 تحت نام پاسارگاد، پایتخت و آرامگاه کورش هخامنشی "ذوالقرنین" که از سوی بنیاد فارس شناسی به چاپ رسیده)، تمدن هخامنشی، تمدن ساسانی، شیراز شهر جاویدان و ... از اشیای کشف شده توسط علی سامی، تعدادی در موزه ملی ایران نگهداری می شود که از آن جمله است: سر شاهزاده هخامنشی از سنگ لاجورد و بشقاب سنگی به خط آرامی. سامی در 22 مرداد 1368 در گذشت.
دیدگاه‌ها
همان کسی که تو تاریخ ایران دست برد و پاسارگاد ساری که هیچ یک از باستان شناسان اروپایی و آمریکایی حاضر نبودند انجام بدن؛ رو انجام داد. و چون آدم بیسواد و کم دانشی بود کاخی رو که برای کوروش ساخت، خیلی خیلی مضحک و مسخره از آب دراومد.
به نظرم آدم بیسوادی نبوده و نمیشه با این همه تخصص و کتب این شخص را بیسواد دانست و خطاب کرد، اینگونه خطابها خود آدم را زیر سوال می برد شاید بتوان گفت که اعتقادی به ساخت این بنا نداشته که یه چیز خرافی و مضحکی را بسازد و شاید هم رویکرد خودش همین بوده اصلا و شایدهای دیگر