کتاب اللقطه
1 (س) شخص لقطه را تا چند ماه تعریف نمود، بعد فراموش کرد و چند ماهی جار نزد و پیش از سال به خاطرش آمد؛ آیا باید از سر گیرد یا نه؟ بلکه تتمّه را تعریف کند و بعد از یأس از صاحبش اگر یا بنده فقیر باشد، می تواند برای خودش بردارد یا نه؟
(ج) هر وقت یأس حاصل شود، ظاهراً تعریف لازم نیست ولی معامله مجهول المالک نماید، اگر یک سال تعریف به نحو مقرر به عمل نیامد.
2 (س) اگر کسی چیزی پیدا کند که قیمه او از یک درهم علاوه است و به دست چند نفر دیگر بدهد، آیا از برای آن چند نفرضمان است یا نه؟
(ج) بلی هر کس ید بر او پیدا کرده ضامن است.
(س) لقطه که قابل تعریف نیست مثل قرآن و روپیه و امثال این ها و مثل نوط(1) که علامت نداشته باشند که تعریف شوند، جایز است قصد تملک آن ها و تصرف آن ها یا خیر؟ و بر فرض عدم جواز، اذن بفرمائید که شخص یابنده به عنوان صدقه از جانب صاحبش تصرف نماید یا به فقیر دیگر به عنوان صدقه بدهد و هرگاه شخص لقطه را ببنید و بداند که اگر برندارد مال مسلمان تلف می شود، در این صورت اگر برندارد، چیزی بر او هست یا نیست؟ و آیا یافتن چیزی در حرم مطهر و رواق و مسجد و حمام حکم لقطه را دارد یا مجهول المالک را؟ و اگر کسی برداشته باشد، تکلیفش چیست؟
1 [1] . اسکناس.
(ج) حکم به جواز تملک در امثال اشیاء مرقومه مشکل است، پس احوط اجراء احکام مجهول المالک است بر آن که در فرض یأس از پیدا شدن مالک، باید صدقه بدهد و برداشتن خودش هم از باب صدقه مشکل است، و برنداشتن لقطه هم موجب نیست چیزی را، در مقامی که شبهه شود که مالک گم کرده است تا لقطه باشد، یا خودش گذارده و فراموش نموده مثلاً تا مجهول المالک باشد؛ احتیاط شود به جمع احکام لقطه و مجهول المالک، والله العالم.
