مشهور نزد علمای شیعه این است که ولادت حضرت امام حسین (علیه السلام) در مدینه روز سوم شعبان سال چهارم هجری بوده است.
در توقیع حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به قاسم بن علاء همدانی وکیل حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) آمده که؛ مولای ما حضرت حسین (علیه السلام) روز پنج شنبه سوم شعبان متولد شدند پس آن روز را روزه دار و این دعا را بخوان:
«اللهم انی اسئلک بحق المولود فی هذا الیوم...»
روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت (1) دومین فرزند برومند حضرت علی و فاطمه (علیهما السلام)، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه ی وحی و ولایت، چشم به جهان گشود.
چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) رسید، به خانه ی حضرت علی و فاطمه (علیهما السلام) آمد و اسماء (2) را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسماء او را در پارچه یی سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت (3).
نیمه شعبان در اذهان شیعیان و محبان اهل بیت (علیهم السلام)، به عنوان روز میلاد نجات بخش موعود معنا و مفهوم می یابد. روز میلاد بزرگ مردی که انسانیت، ظهور او را به انتظار نشسته و عدالت برای پای بوس قدمش لحظه شماری می کند.
نیمه شعبان اگر چه شرافتش را وامدار مولود خجسته ای است که در این روز زمین را با قدوم خویش متبرک ساخته است، اما همه عظمت آن در این خلاصه نشده و در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است.
عامل دعوت مردم کوفه و اهمیت آن در به وجود آمدن قیام حسینی
عامل دوم مسئله دعوت بود . شاید در بعضی کتابها خوانده باشید مخصوصا در این کتابهای به اصطلاح تاریخی که به دست بچه های مدرسه می دهند . می نویسند که در سال شصتم هجرت ، معاویه مرد ، بعد مردم کوفه از امام حسین (علیه السلام) دعوت کردند که آن حضرت را به خلافت انتخاب کنند . امام حسین (علیه السلام) به کوفه آمد ، مردم کوفه غداری و بی وفایی کردند ، ایشان را یاری نکردند ، امام حسین (علیه السلام) کشته شد !
عامل سوم، عامل امر به معروف و نهی از منکر است . این عامل را خود امام (علیه السلام) مکرر و با صراحت کامل و بدون آنکه ذکری از مسئله بیعت و دعوت اهل کوفه به میان آورد ، به عنوان یک اصل مستقل و یک عامل اساسی ذکر نموده و به این مطلب استناد کرده است ...
«عابس» فرزند «ابی شبیب» است. (1) او از اصحاب حدیث و از روسای قبیله «بنی شاکر» بود از تیره همدان بود.(2) قبیله «بنو شاکر» در روزگار صفین شدیداً مورد مدح امیر مومنان علی (علیه السلام) قرار گرفتند. آن حضرت درباره آنها فرمود: اگر تعداد آنها به هزار می رسید...
زن مظهر جمال و زیبایی حق تعالی است. تعبیر ریحانه از زن، به این مطلب هم اشاره دارد. انسان هر اندازه به جمال و زیبایی مطلق، یعنی خداوند نزدیک شود، زیباگرایی در او بیشتر خواهد شد و محبت زنان که مظهر جمال خداوند، در او افزایش می یابد. این است که هر چه ایمان..
مسأله ی دیگر، گریه همراه با قدرت است. زینب کبری (علیهما السلام) گریه کرد، امام حسین (علیه السلام) گریه کرد. اما گریه ضعف نبود. به دلیل اینکه به یزید گفت: «انی لاستصغرک» خیلی تو را کوچک می دانم. یعنی خیلی آدم پستی هستی. اینطور نبود که آی ننه غریبم! آی ننه اسیرم! رحمم کنید! آی وای! ...
حسین بن علی (علیهما السلام) درس غیرت به مردم داد، درس تحمل و بردباری به مردم داد، درس تحمل شداید و سختی ها به مردم داد. اینها برای ملت مسلمان درس های بسیار بزرگی بود. پس اینکه می گویند حسین بن علی روح تازه دمید ،خونها رابه جوش آورد، درس صبر و تحمل و بردباری...