روز دانشجو؛ شانزدهم آذرماه روزیست که باید به جایگاه علم و دانش و دانشجو پرداخت. می دانیم که علم و دانش دارای ارزش ویژه ای است، اما علم آموزی منهای اخلاقیات، ارزش چندانی نخواهد داشت و نهایت کاری که برای شخص و جامعه انجام می دهد، پیشرفت علمی محض و به تبع آن، مادیات و مسائلی از این قبیل است.
هماهنگی بین علم و دانش با معنویت و اخلاق، نکته ای است که کمتر انسان آگاه و منصفی، آن را کتمان می کند. به مناسبت 16 آذر که مصادف با روز دانشجو است، بر آن شدیم که نوشتاری در مورد هماهنگی علم و اخلاق بنویسم.
انسان های بزرگ و موثر و درست کردار، همواره با جدیت و تلاش خود، و دیدی مستقل از دیگران به زندگی خود معنا می دهند. مخصوصا اگر این گونه افراد، مسلمان و معتقد به خدای قادر باشند، مخصوصا اگر این افراد، مثل شهید حسن تهرانی مقدم باشند که با تلاش و توکل و عزت طلبی خویش، پدر موشکی ایران شد و عزت ایران را به فضل خدا ترقی داد و اعجاب دنیا را برانگیخت. عزتی که باید قدرش دانسته شود.
مسئله ای که بارها و بارها رهبر معظم انقلاب اسلامی روی آن تأکید داشته و دارند؛ اقتدار دفاعی و نظامی کشور است که امری بسیار مهم و ضروری است...
این روزها شانزدهمین جشنواره سراسری مقاومت برگزار می شود.[1] جشنواره مقاومت ، جشنواره ای که فراتر از یک جشنواره های معمولی است، جشنواره ای که حکایت از فرهنگ مقاومت این مرز و بوم دارد، جشنواره ای که خاری در چشم دشمنان اسلام و ایران، و احیانا افراد بی مطلع داخلی است و می خواهند بعد از ماجرای تلخ برجام، آن را به سرنوشت برجام مبتلا کنند.
برای ایران اسلامی که داعیه دار دین مداری در دنیا است، گفتگوی بین ادیان ، امری ضروری به نظر می رسد. اما این گفتگوها باید هدفمند بوده و نتیجه بخش باشد.
در گفتگوی بین ادیان ، دین مسیحیت، بشترین سهم را دارد زیرا که به تصریح قرآن، آنها نرم خوتر هستند. «نزدیکترین دوستان به مؤمنان را کسانی می یابی که می گویند: «ما نصاری هستیم»؛ این بخاطر آن است که در میان آنها، افرادی عالم و تارک دنیا هستند؛ و آنها (در برابر حق) تکبر نمی ورزند.»[1]
