بسم الله الرحمن الرحیم
بدون شک محبت به اهلبیت، خیلی ارزش دارد؛ ولی محبتی که خود را در عمل نشان ندهد؛ محبت حقیقی نیست.
مردی به خانمش گفت: خدمت حضرت زهرا (سلام الله علیها) برو و نظرش را در مورد شیعه بودنم بپرس، آن بانوی دو عالم به خانم آن مرد، فرمود: «إِنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِمَا أَمَرْنَاكَ، وَ تَنْتَهِي عَمَّا زَجَرْنَاكَ عَنْهُ فَأَنْتَ مِنْ شِيعَتِنَا، وَ إِلَّا فَلَا[1] اگر آنچه را كه ما اهلبیت دستور داده ایم عمل كنى و از آنچه نهى كرده ایم خوددارى نمایی، تو از شیعیان مایی، وگرنه نیستی.
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت زهرا (سلام الله علیها) در تبعیت از جانشین رسول خدا، جان خویش را فدا کرد و امت اسلام را هم به تبعیت از این مسیر فرا خواند: «ابَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ[1]حضرت محمّد و علىّ (صلوات الله علیهم اجمعین) دو پدر (معنوی) این امتند.» و در ادامه سخن خویش، اطاعت ازایشان را سبب دوری از انحرافات دنیوی (مثل وهابیت تکفیری) و نجات از عذاب آخرت می داند.
این سخنان بی بی دو عالم، برگرفته از آیات قرآن است. «اى كسانى كه ايمان آورده ايد، خدا و فرستاده او و نیز اولی الامرتان (كه جانشينان معصوم پيامبرند) را اطاعت نماييد.»[2]
در عصر ما یکی از مصادیق زنان یاور مردان خود، همسران شهدای مدافع حرم هستند.
بسم الله الرحمن الرحیم
سبک زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) که در راه عملی کردن آن به شهادت رسید؛ توجه دادن جامعه به وحدت اسلامی با محوریت اهلبیت بود.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) می فرمایند: «طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ وَ إِمَامَتَنَا لَمّاً لِلْفُرْقَةِ[1]
ترجمه: اطاعت ما اهل بیت(علیهم السلام) سبب نطام گرفتن ملت، و امامت ما سبب دوری از تفرقه می شود.»
شکی نیست که وحدت و عزت ایران اسلامی، مدیون توجه به مکتب اهلبیت است.
می دانیم که سیره اهلبیت، مبارزه با حاکمان ظالم و نفی فرهنگ آنان و برپایی ارزش های اسلام ناب است.
مرحوم مؤذن زاده اردبیلی کسی بود که عمری را در راه مداحی اهلبیت (علیهم السلام)، مخصوصاً ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) گذراند؛ یکی از مداحی‌های ماندگار او، نوای «زینب زینب» اوست که وصیت کرده بود که بعد از مرگش، او را با این نوا، تشییع کنند.
نماز شب هایی که در سنگرها خوانده می شد و دعاها و گریه هایی که رزمندگان اسلام، خالصانه به درگاه خدا عرضه می داشتند؛ موجب جلب توفیق الهی و پیروزمندی آنها شد و به دنیا فهماند که: «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرينَ[بقره/249] چه بسيار گروهى اندك به يارى خدا بر سپاهى بسيار غالب آمده، و خدا با صابران است.»
