كویت از زمان هخامنشیان جزئی از ایران به حساب می آمد و در سال های نخستین گسترش جغرافیایى اسلام ضمیمه جامعه اسلامی گردید. در قرن شانزدهم میلادی پرتغالی ها و در طی دو قرن هجدهم و نوزدهم، دولت عثمانی بر این منطقه تسلط داشتند. در سال 1899م كویت قراردادی با انگلستان به امضاء رسانید كه به حاكمیت انگلستان براین شیخ نشین منجر شد. این وضعیت تا بعد از جنگ دوم جهانی ادامه داشت و وجود چاه های نفت به گسترش حضور شركت های امریكایى و انگلیسی در این منطقه انجامید. با این حال مذاكرات مربوط به استقلال در سال 1961 به نتیجه رسید و در 19 ژوئیه همین سال استقلال كویت اعلام شد. این كشور در آسیای غربی و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. مساحتِ كویت بیش از 17 هزار كیلومتر مربع و از جمعیت دو میلیون نفری آن بیش از 85% مسلمان می باشند. پیش بینی شده است این كشور تا سال 2025 جمعیت سه میلیون نفری خواهد داشت. ملیت اكثر جمعیت این كشور، عرب و زبان و خط رسمی نیز عربی است. شهر كویت پایتخت این كشور و سالمیه، قلیب الشیوخ و حولی از شهرهای مهم كویت می باشند. واحد پول این كشور، دینار كویت بوده و 25 فوریه نیز روز ملی آن می باشد. حكومت امیرنشین كویت مشروطه سلطنتی با یك مجلس قانون گزاری است.
مطالب مرتبط
