یپرم خان ارمنی، كه فردی قسی القلب و بی رحم بود در حدود سال 1244 ش (1865 م) در توابع گنجه در ارمنستان به دنیا آمد. در 22 سالگی قصد عزیمت به عثمانی را داشت اما دستگیر و به سیبری تبعید شد. سه سال بعد، از سیبری فرار كرد و به ارمنستان بازگشت. در 1280 ش به تبریز و سپس گیلان رفت و به همراه سپاهیان محمد ولی خان تنكابنی، سپهدار اعظم، برای فتح تهران حركت كرد. یپرم خان پس از فتح تهران به ریاست شهربانی رسید و در این منصب و به نام آزادی خواهی، جنایت های متعددی را مرتكب گردید. یپرم از جمله عوامل مؤثر در محاكمه و شهادت آیت اللَّه شیخ فضل اللَّه نوری بود و در این راه تلاش زیادی نمود. او همچنین مخالفان خود را به زندان انداخته و یا اعدام می كرد. سرانجام یپرم خان ارمنی در جریان نبرد با سالارالدوله، از شاهزادگان قاجار، كه در غرب كشور ادعای سلطنت كرده بود، كشته شد و زندگی ننگین او در 47 سالگی خاتمه یافت.
