با قدرت یافتن وهابیون در حجاز، مناقشات و زد و خوردهایى بین آنان و دیگر مسلمانان به ویژه شیعیان روی می داد كه یكی از این موارد، تجاوز وهابیون به شهرهای مقدس نجف و كربلا در بیستم آوریل سال 1802م است. با توجه به این كه دو شهر نجف و كربلا از شهرهای مورد احترام و از زیارتگاه های مهم شیعه است، این امر باعث شد كه حملات وهابیت بیشتر و شدیدتر در مورد این دو نقطه متمركز شود. انگیزه اصلی این تجاوزكاران از كشتار و قتل و غارت شیعیان، اعتقادات تند مذهبی آنان بود كه با تعصب شدیدی آمیخته است. وهابیان به تهمت مشرك بودن مردم كربلا به این شهر حمله كرده و پس از تخریب گنبد و بارگاه و ضریح مقدس امام حسین(ع) خزانه حرم را غارت نمودند. در جریان این تهاجم وحشیانه، بیش از دو هزار نفر از شیعیان كربلا به شهادت رسیدند. هم چنین، وهابیان با غارت اموال و تخریب قسمت هایى از شهر، آن را به ویرانه ای تبدیل كردند. این واقعه خشم مسلمانان را برانگیخت و نفرت از اعمال وهابیت را در دل آنان بیشتر كرد. وهابیان پس از روی كار آمدن دولت سعودی نیز به اعمال ضد شیعی خود ادامه داده و در حركتی ضددینی، بارگاه ملكوتی ائمه بقیع و خاندان پیامبر را تخریب كردند.
مطالب مرتبط
