حسین گل گلاب فرزند میرزا مهدی خان مصور الملك، نقاش و عكاس دوره قاجار، در سال 1274 ش در تهران به دنیا آمد. وی از سال 1298 تا 1307 ش تدریس علوم طبیعی در مدرسه دارالفنون را عهده دار شد و دوازده جلد كتاب در رشته علوم طبیعی تألیف نمود. گل گلاب بعدها به معاونت دانشكده علوم و ادبیات منصوب گردید و به دریافت درجه دكترا در رشته علوم نائل شد. وی از 1314 به هنگام تشكیل فرهنگستان ادب فارسی به سبب تخصص در معادل یابی در رشته های علمی به عضویت پیوسته این مؤسسه برگزیده شد و در 1315 به سردبیری فرهنگستان رسید. دكتر گل گلاب همچنین به كار ترجمه و موسیقی علاقمند بود و چندین اثر از او در این زمینه به جای مانده است. وی موسیقی می دانست و سرود هم می ساخت. او با انجمن موسیقی ملی در زمینه تصنیف و سرود همكاری داشت و از جمله سرودهای ساخته شده توسط این استاد می توان به "ای ایران ای مرز پرگهر" و "آذربایجان" اشاره كرد. از این نویسنده و هنرمند آثار متعددی به جای مانده كه تاریخ طبیعی، جغرافیا و گیاه شناسی از آن جمله اند. استاد گل گلاب به هنگام فوت 89 سال داشت.
مطالب مرتبط
