نبوت و نبی در عقاید اسلامی

نبىّ و نبوت :

نبوت در لغت به معناى بلندى و علوّ مقام است، خداوند در سوره آل عمران مى فرمايد: ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ ... براى هيچ انسانى سزاوار نيست كه خداوند، كتاب آسمانى و حكم و نبوت به وى دهد. سپس او به مردم بگويد: غير از خدا مرا پرستش كنيد ...[1]

پس نبوت منزلتى ويژه است، و نبى، به واسطه علمى كه خدا به او داده، و مقام قربى كه ارزانيش داشته، بر ديگران برترى يافته است. بنابراين، نبى كسى است كه چنين منزلتى را دارا باشد، همين معنى را در خطاب خداى متعال به نبىّ اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلم در سوره احزاب مى يابيم كه مى فرمايد: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً* وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً* اى پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت دهنده و ترساننده، و دعوت كننده به سوى خدا، به فرمان او، و چراغى روشنگر.[2]

يعنى: اى بلند مرتبه والامقام، ما تو را فرستاديم تا ...

همچنين در آيه ديگر سوره احزاب كه مى فرمايد: النَّبِيُّ أَوْلى  بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ. پيامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است.[3]

نبى كسى است كه به او وحى مى شود، چنانكه خداى سبحان در سوره نساء فرموده: إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى  نُوحٍ وَ النَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ... ما به سوى تو وحى فرستاديم، همانگونه كه به سوى نوح و انبياى بعد از او وحى كرديم ...[4]

بنابراين، نبى اصطلاحى است اسلامى به معناى: انسانى كه نزد خدا مقام والائى دارد و به او وحى مى شود، پروردگار خالق، انبياء والامقام را برمى انگيزد تا رسولانى بشارت دهنده و ترساننده باشند، و مردم را هدايت نمايند، چنانكه در سوره بقره فرموده: كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ ... مردمان همه امتى يگانه بودند، خداوند انبيا را برانگيخت تا بشارت دهنده و ترساننده باشند، و با آنان كتاب را فرستاد ...[5]

و انزل معهم الكتاب، يعنى: پروردگار خالق با كسانى از انبيا كه برانگيخته شدند كتاب فرستاد، نه آنكه خداوند با هر يك از انبياء كتابى را همراه كرده باشد. ديگر آنكه، پروردگار عالميان برخى از انبيا را بر برخى ديگر برترى داده، چنانكه در سوره اسراء مى فرمايد: وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى  بَعْضٍ. ما بعضى از انبيا را بر بعض ديگر برترى داديم.[6]

خداوند همچنين رسولان خود را از ميان انبياء برگزيده و به سوى مردم فرستاده است،

::::: چنانكه مى آيد :::::

پیشنهادی: جــــایـگاه وَحـــــی و نبـــوت

منبع: عسكرى، مرتضى، عقايد اسلام در قرآن كريم، 3جلد، مركز فرهنگي انتشاراتي منير - تهران، چاپ: اول، 1386 ه.ش/جلد 1، ص223.
---------------------------
پی نوشت ها:
[1] - آل عمران/ 79.
[2] - احزاب/ 45 و 46.
[3] - احزاب/ 6.
[4] - نساء/ 163.
[5] - بقره/ 213.
[6] - اسراء/ 55.