پرسش و پاسخ / چرایی نامگذاری 9 ربیع الاول به عید بقر

پرسش و پاسخ / چرایی نامگذاری 9 ربیع الاول به عید بقر

در این نوشتار به چرایی نامگذاری 9 ربیع الاول به عید بقر اشاره شده است. در ادامه با ضیاءالصالحین همراه باشید تا از چرایی نامگذاری 9 ربیع الاول به عید بقر بیشتر بدانید.

چرایی نامگذاری 9 ربیع الاول به عید بقر

پرسش

لطفا در مورد روز نهم ربیع الاول توضیح فرمایید که این روز چرا عید بقر نامیده شده؟ بقر به چه معناست؟ و کشته شدن عمر در این روز چقدر سندیت دارد؟

پاسخ

عید الزهرا و جشن گرفتن 9 ربیع الاول به دو جهت می تواند باشد:

نخست آنکه سالروز به امامت رسیدن حضرت ولی عصر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است، دومین مناسبت که بین مردم به غلط مشهور شده، سالروز قتل عمر بن خطاب است.
اما نسبت به امامت امام عصر از آن جهت که هشتم ربیع الاول روز شهادت امام حسن عسکری است و از آن به بعد امامت به عهده امام زمان حضرت ولی عصر سپرده می شود، شیعیان برای به امامت رسیدن امام زمان خشنودند و جشن می گیرند. با این کار یک نوع ابراز احساسات و عرض ارادت نسبت به آن وجود شریف و مادر بزر گوارش حضرت زهرا سلام الله علیها می کنند، اما در عین حال هیچ گونه توصیه ای از سوی معصومین بر جشن گرفتن این روز نداریم.
دومین جهت که بین مردم به غلط مشهور گشته که سالروز قتل عمر نهم ربیع الاول است، نیز بدون مستند و دلیل معتبر است. زیرا طبق منابع تاریخی فریقین (شیعی و سنی) عمر بن خطاب در روز بیست و سوم ذی الحجه ترور شد. پس از سه روز درگذشت، بنابر این او در اواخر ذی الحجه درگذشته است. این که او در 9 ربیع الاول به قتل رسیده فاقد دلیل معتبر است. [مروج الذهب و معادن الجوهر،على بن حسين مسعودى‏، ج 2، ص 321،ناشر: دار الهجرة، مكان نشر: قم‏، سال چاپ: 1409، نوبت چاپ: دوم‏؛ الطبقات الكبرى‏، ابن سعد كاتب واقدى‏، ج 3، ص 258، ناشر: دار الكتب العلمية، مكان نشر: بيروت‏، سال چاپ: 1418، نوبت چاپ: دوم‏]
بسیاری از بزرگان شیعه براین اتفاق نظر دارند که تاریخ قتل خلیفه دوم 26 یا 29 ذی الحجة سال 23 هـ.ق است.

شیخ مفید در کتاب « مسار الشیعه » آورده است:
در روز بیست و ششم ذی الحجة سال 23 هجری عمر بن خطاب مجروح گردید و در بیست و نهم ماه درگذشت.[مسار الشيعة (المجموعة)،الشيخ المفيد، ص 23، سال چاپ: 1406، ناشر: مكتب آية الله العظمى المرعشي النجفي - قم]

هم چنین شیخ ابراهیم بن علی کفعمی در کتابی معروف به مصباح آورده است:
باید دانست که قتل خلیفه دوم در 26 ذی الحجة سال 23 هـ.ق واقع شده است. این مطلبی است که صاحبان کتاب های «طبقات»، «مسار الشیعه»، و ... بر آن تصریح نموده اند، بلکه اجماع شیعه و اهل تسنن نیز بر این است.[المصباح، كفعمي، ص511، چاپ: دوم، سال چاپ : 1403 - 1983 م،ناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت]

اما در شرایط فعلی شادمانی کردن و گرفتن جلسات شادی برای قتل عمر، صحیح نیست:
نه تنها در شرایط کنونی، بلکه در دوران ائمه معصومین نیز چنین مواردی که در سالروز قتل عمر برنامه و جلسه شادمانی برپا کنند، گزارش نشده است. شیعیان نیز چنین برنامه ای نداشته اند. چنانچه برخی از شیعیان و نزدیکان ائمه به ناسزاگویی به خلفا می پرداختند، اهل بیت با آنان برخورد می نمودند.
برگزاری این مراسم امروزه از طرف عده ای بعضا همراه با کارهای زشت همراه است که مطمئناً بر خلاف دین اسلام و توصیه ائمه اهل بیت علیه السلام است.
در شرایط فعلی که اسلام بیش از همه زمان ها نیاز به اتحاد و انسجام مسلمانان دارد، شایسته نسیت که ما شیعیان با برپایی چنین مراسمی دامنه اختلافات را گسترده تر و فاصلة میان مسلمانان را بیشتر نماییم.
وحدت و انسجام اسلامی از برترین نعمت های خدادادی است، همان گونه که امیرالمؤمنین فرمود: خداوند بر این امت منت نهاده و بین آنها الفت و اتحاد ایجاد کرده که در سایة آن زندگی کنند. به کنف حمایت آن پناهنده شوند. این نعمتی است که احدی نمی تواند بهایی برایش بگذارد. زیرا از هر بهایی گران قدرتر و از هر چیز پر ارزشی با ارزش تر است.[نهج البلاغه خطبه 192]
برپایی چنین جلساتی با هر عنوان آتش دشمنی اهل سنت را برمی افروزد. آنان را نیز به مقابله به مثل و توهین و هتک حرمت به مقدسات شیعه و احیاناً تعرض به جان شیعیان وا می دارد که این قطعاً مورد رضایت امام زمان نیست.

جهت مطالعه بیشتر، «ویژه نامه خاتم الاوصیاء/۹ ربیع الاول» را مشاهده نمایید.