گناه و قطع شدن رحمت الهی

انذاز از ارتکاب  گناه
خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) می چشانیم، شاید بازگردند![1]. و نیز در آیه دیگر فرموده: ما آن ها را به عذاب و بلا گرفتار ساختیم (تا بیدار شوند)، امّا آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع کردند، و نه به درگاهش تضرّع می کنند![2]. و نیز فرموده هر مصیبتی به شما رسد به خاطر اعمالی است که انجام داده اید، و بسیاری را نیز عفو می کند![3]. (آری شما بودید که) در منازل (و کاخ های) کسانی که به خویشتن ستم کردند، ساکن شدید؛ و برای شما آشکار شد چگونه با آنان رفتار کردیم؛ و برای شما، مثل ها (از سرگذشت پیشینیان) زدیم (باز هم بیدار نشدید)![4].
و امیرالمؤمنین علی علیه السلام در خطبه قاصعه در نهج البلاغه فرموده اند: «بترسید از آنچه نازل شده به امت ها که پیش از شما بودند از عقوبت ها به جهت بدی کردار و زشتی اعمال پس به خاطر آرید در حال خوبی و بدی و عافیت و بلا و شدّت و رخا، حالات ایشان را و بترسید از آنکه، بشوید مانند ایشان». و در جای دیگر فرموده اند: «عبرت گیرید به آنچه رسید امّت های گردنکش پیش از شما را از عذاب خداوند و گرفتن های او و پند گیرید به جایگاه چهره هایشان و محلّ افتادن پهلوهایشان یعنی قبورشان که در آنجا به خواری و ذلّت خوابیده اند.»
قطع شدن رحمت الهی
شیخ صدوق در کتاب امالی آورده اند که امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: باران هیچ سالی کمتر از سال دیگر نیست ولی خداوند آن را در هر جایی که بخواهد می دهد. به درستی که خداوند وقتی قومی گناه می کند از آن ها بر می گرداند آنچه از باران که قسمت ایشان بوده است به سوی غیر آنان به سوی صحراها و دریاها و کوه ها. پنهان نماند  که زمین را از کردن گناه در آن، تاریکی و ملائکه را از آن نفرتی و شیاطین را به آنجا انس و الفتی به هم رسد که خیر و برکت و رحمت ازآنجا منقطع شود و به عذاب و لعنت نزدیک گردد و چون هر جا که تردّد بنی آدم در آنجا بیش تر، گناه نیز در او بیش تر شود و به همین خاطر در شرع برای عبادت جای مخصوص چون مساجد و مشاهد معین فرمودند بلکه مقرّر شد هر کس در خانه خود مصلاّی مخصوصی به منزله مسجد داشته باشد که در آنجا عبادت کند.

پی نوشت:
[1].سجده، آیه 21.
[2]. مؤمنون، 76.
[3]. شوری، 30.
[4]. ابراهیم، 45.