شستشوى بدن (غسل دادن)
1- غسل دادن نوازد، مستحب است (2).
2- اگر غسل دادن براى نوزاد ضرر داشته باشد، مستحب نيست (3).
3- اگر غسل دادن نوزاد و يا سه روز تأخير بيفتد مانعى ندارد، ولى اگر به حدى تأخير بيفتد كه به او نوازد نگويند. بهتر است، رجاء (4) غسل دهند (5).
نخستين غذا (كام برداشتن)
مستحب است - حتى پيش از خوردن شير مادر - با آب فرات و تربت سيدالشهداء (عليه السلام) كام طفل را بردارند (6).
نخستين سخن (اذان و اقامه)
مستحب است در روز اول و تولد نوزاد، يا پيش از افتادن بند ناف او، در گوش راستش اذان، و در گوش چپش اقامه بگويند(7).
نامگذارى
1- پس از تولد نوزاد، مستحب است نام نيكويى برايش بر گزينند (8).
2- برگزيدن نام نيكو يكى از حقوق فرزند بر پدر خويش است (9).
3- بهترين نامها براى فرزند نامهايى است كه بندگى خداوند را در برداشته باشد؛ مانند عبدالله، عبدالرحمن، عبدالرحيم؛ و در مرتبه دوم نامهاى پيامبران و امامان (عليهم السلام) (10).
4- از ميان نامهاى پيامبران و امامان (عليهم السلام) نام محمد) بهترين نامهاست (11).
5- كسى كه چهار فرزند پسر دارد، مكروه است، نام يكى از آنان را محمد) نگذارد (12).
تراشيدن سر
1- در روز هفتم تولد نوزاد - دختر يا پسر - مستحب است موى سر او را تراشيده و به اندازه وزن موها طلا يا نقره، صدقه دهند (13).
2- مكروه است قسمتى از موى سر نوزاد را تراشيده و قمستى را باقى گذارند (14).
سوارخ كردن گوش
در روز هفتم تولد نوزاد - دختر يا پسر - مستحب است گوش او را سوراخ كنند (15).
ختنه
1- واجب است فرزند پسر ختنه شود (16).
2- مستحب است ختنه نوزاد را در روز هفتم انجام دهند (17).
3- نوزادى كه به طور مادرزاد ختنه شده باشد، اگر ختنه اش كامل باشد، لازم نيست او را ختنه كنند (18).
4- نوزادى كه به طور مادر زاد ختنه شده، مستحب است براى عمل كردن به سنت پيامبر بر محل ختنه او تيغ بگذارند (19).
5- كسى كه كودك - مسلمان - را ختنه مى كند لازم نيست مسلمان باشد؛ زيرا كافر هم مى تواند كودك مسلمان را ختنه كند(20).
6- مستحب است دختر را نيز ختنه كنند هر چند بالغ شود (21).
7- بهتر است دختر را در سن هفت سالگى ختنه كنند (22).
عقيقه
1- عقيقه، گوسفند يا حيوان ديگرى است كه براى شخصى كشته مى شود.
2- گوسفند، گاو و يا شتر در عقيقه كافى است ولى قوچ از همه اينها بهتر است(23).
3- مستحب است عقيقه سالم و چاق باشد(24).
4- مستحب است عقيقه پسر، حيوان نر و عقيقه دختر، حيوان ماده باشد (25).
5- مستحب است عقيقه را روز هفتم تولد كودك بدهند و اگر از روز هفتم تأخير افتاد. همچنان مستحب است، حتى اگر فرزند بالغ شد، و برايش عقيقه نداشته باشند، مستحب است خودش عقيقه را بدهد (26).
6- در عقيقه مى توانند گوشت خادم يا پخته شده را تقسيم كنند، يا بپزند و گروهى از مومنين - حداقل ده نفر - را دعوت كنند و به آنها غذا بدهند (27).
7- مستحب است پا و ران عقيقه را به قابله (ماما) بدهند (28).
8- صدقه دادن قميمت عقيقه به جاى عقيقه كافى نيست (29).
9- مكروه است كه پدر نوزاد يا يكى از عائله نخورد به احتياط نزديكتر است (30).
10- در مورد آنچه در بعضى از روستاها رسم است كه استخوان عقيقه را در پارچه سفيدى پيچيده و دفن مى كنند مدركى نيافتيم (31).
وليمه (32)
1- وليمه دادن در تولد فرزند مستحب است (33).
2- لازم نيست وليمه تولد فرزند در روز تولد وى باشد، بلكه اگر چند روزى هم بگذرد مانعى ندارد (34).
3- وليمه دادن براى ختنه فرزند، نيز مستحب است (35)
------------------------------------------
(2) - ت، خ، ص 114. م 651 - عروه ج 1، ص 465، الثالث - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382 - ت. گ، ص 144،. 651.
(3) - تحرير، ج 2، ص 310، 2.
(4) - رجاءاً: به اميد مطلوب بودن و ثواب داشتن.
(5) - عروه، ج 1، ص 465. م الثالث.
(6) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2، منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(7) - ت. گ، ص 162، م 926 - ت. خ، ص 164. م 926 - عروه، ج 1، ص 601، س 7.
(8) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2.
(9) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2.
(10) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2.
(11) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2.
(12) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2.
(13) - تحرير، ج 2، ص 310، م 2 - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(14) - تحرير، ج 2، ص 310. م 2.
(15) - تحرير، ج 2، ص 310، م 5 - تحرير، ج 2، ص 310، م 4.
(16) - تحرير، ج 2، ص 310، م 5 - تحرير، ج 2، ص 310، م 4.
(17) - تحرير، ج 2، ص 310، م 5 - تحرير، ج 2، ص 310، م 4.
(18) - تحرير، ج 2، ص 174، م 487- تحرير، ج 2، ص 311، م 8.
(19) - تحرير، ج 2، ص 311. م 8.
(20) - تحرير، ج 2، ص 311. م 7.
(21) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(22) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(23) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(24) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1382.
(25) - تحرير، ج 2، ص 311،مم - منهاج، ج 2، ص 309، م 1383.
(26) - تحرير، ج 2، ص 311، م 9.
(27) - تحرير، ج 2، ص 311، م 10.
(28) - تحرير، ج 2، ص 311، م 9.
(29) - منهاج، ج 2، ص 310، م 1385 - تحرير، ج 2، ص 311. م 9.
(30) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1383.
(31) - منهاج، ج 2، ص 309، م 1383.
(32) - طعامى كه در جشن و شادى به افراد داده مىشود.
(33) - تحرير، ج 2، ص 310. م 3.
(34) - تحرير، ج 2، ص 310، م 3.
(35) - تحرير، ج 2، ص 310، م 3.
