در سودای قدرت - اردوغان (قسمت دوم)

در سودای قدرت - اردوغان (قسمت دوم)

از سری مطالب سیاسی مربوط به منطقه اوراسیا ، به سفارش واحد سیاسی (نجوا)، ویدئو کامنت «در سودای قدرت» درباره رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه

برای دسترسی به قسمت دوم این ویدئو کامنت به این بخش مراجعه نمایید

اردوغان در ۱۴ آگوست ۲۰۰۱ حزب توسعه و عدالت را راه انداخت و رئیس موسس حزب شد.

در ۹ مارس ۲۰۰۳ و پس از پایان محکومیت ۵ ساله‌اش، وی به عنوان نماینده استان سیرت و با کسب ۸۵٪ آرا وارد پارلمان شد و به محض ورود مقام نخست وزیری به وی رسید.

۲۷ امین نخست وزیر ترکیه، در دوران ۱۱ ساله تصدی خود، ارزش لیر ترکیه را حفظ و افزایش داد و سعی در تعامل بیشتر با سرمایه‌گذاران خارجی داشت.

در سال ۲۰۰۷ و در انتخابات پارلمان، حزب اردوغان با کسب ۴۷٪ از کرسی‌ها مقام اول احزاب را از آن خود کرد و اردوغان نیز نخست وزیر ماند.

در سال ۲۰۱۱ نیز، حزب توسعه و عدالت با کسب ۲۵۸ کرسی بار دیگر بین احزاب اول و نخست وزیری اردوغان تا ۲۰۱۴ تمدید شد.

در سال ۲۰۱۳ با هدف افزایش اختیارات،  با تغییر قانون راه خود را هموار کرد تا در سال ۲۰۱۴ و در اولین انتخابات ریاست جمهوری ترکیه که توسط مردم انجام می‌شد، با حوالی ۵۲٪ آرا او، دوباره نیز به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد.

اردوغان پس از ریاست در حزب توسعه و عدالت بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ ، دوباره در سال ۲۰۱۷ ریاست این حزب را بر عهده گرفت و شرایط حزب در پارلمان بهبود یافت.

در سال ۲۰۱۸، وی با کسب ۵۳٪ آرا باز هم عنوان ریاست جمهوری ترکیه را از آن خود نمود.

همسر وی امینه اردوغان، اصالتاً عرب است. وی ۴ فرزند به نام‌های: بلال، احمد، سمیه و اسرا دارد. البته این فرزندان بر حواشی پدر پر حاشیه‌شان در حد وسعشان افزودند. سمیه به همکاری و کمک به آسیب‌دیدگان داعش متهم هست؛ به بلال بدلیل پاتک و فروش نفت عراق و سوریه لقب وزیر نفت داعش را دادند. همسر اسرا هم قصد انتقال میلیون‌ها دلار سرمایه‌اش را از دبی به ترکیه داشت که باتوجه به قانون ترکیه ۲۰٪ مالیات کسر می‌شدکه اردوغان این مشکل را برای دختر و داماد خود به سادگی رفع و حل کرد!

وی در فروردین ۹۴ به تهران آمد و با رهبری و ریاست جمهوری وقت دیدار کرد.

بطور خلاصه میتوان اردوغان را فردی قدرت‌طلب دانست که آرمان و باورهای اعتقادی‌اش در  ضعیف ترین رده قرار دارند. 

در جایی که منفعت در  اسلام‌ستیزی و استکبار دوستی باشد، دست در دست اسرائیل و پشت به مظلومان جهان عکس پرتره میگیرد.

و در جایی هم که گمان کند منفعت نزد اسلام و قرآن است، با چرخی ۱۸۰ درجه‌ای، نشان می‌دهد مشی سیاسی و اعتقادی‌اش نمونه‌ای پررنگ از پراگماتیسم توأم با جاه‌طلبی سیری‌ناپذیر میباشد.

شاید قدرت‌طلبی در نگاه اولیه امری راه‌گشا باشد؛ اما ریشه‌ای در هوا داشتن، عامل پنبه شدن تمام رشته‌های قدرت خواهد بود.