اهمیت ورزش در سلامتی قلب
در این نوشتاربا اهمیت ورزش در سلامتی قلب آشنا خواهید شد که شما چگونه با ورزش کردن در قبال بیماری های قلبی، عروقی که نشأت گرفته از کمک تحرکی است، ایمن باشید. با ما همراه باشید...
اهمیت ورزش در سلامتی قلب
بیماری های قلبی، عروقی از اساسی ترین علل مرگ و میر در جوامع بشری است و مبارزه با عوامل خطرساز این بیماری ها می تواند از اساسی ترین اقدامات سازمان های بهداشتی در جهت کاهش مرگ و میر تلقی گردد. یکی از مهمترین عوامل خطرساز برای بروز بیماری های قلبی – عروقی، کم تحرکی و عدم فعالیت فیزیکی مناسب است که در قرن حاضر با پیشرفت تکنولوژی واختراع انواع ماشین آلات و ابزارهای صنعتی به شدت بر گستردگی این معضل افزوده شده است. از دیر باز به ورزش بعنوان یک روش درمانی و یکی از شیوه های پیشگیری از بروز بیماریها، خصوصاَ بیماری های قلبی، عروقی توجه شده است. تقریباَ ۵۰ سال پیش آقای موریس و همکارانش نشان دادند که حملات قلبی در کسانیکه فعالیت فیزیکی بیشتری دارند بسیار کمتر از افراد کم تحرک اتفاق می افتد و پس از آن نیز مطالعات و تحقیقات گستردهای در این زمینه منتشر شده است. تردیدی نیست که ورزش و فعالیت بدنی مناسب قادر است احتمال بروز بیماریهای قلبی، عروقی، فشارخون، چاقی و دیابت را کاهش دهد. همچنین اثرات سودمند ورزش در کاهش چربی خون، پیشگیری از پوکی استخوان، افزایش شادابی، ایجاد خلق و خوی بهتر، رشد اتکاء به نفس و عزت نفس افراد قابل توجه است. در زمینه بیماریهای قلبی، عروقی ورزش می تواند احتمال بروز حملات قلبی را ۴-۲ برابر کاهش دهد و با کاهش عوامل خطرساز از پیشرفت پدیده تصلب شرائین پیشگیری نماید.
همچنین در افرادی که مبتلا به بیماری های قلبی عروقی شده اند و یا به حملات حاد عروق کرونری گرفتار شده اند، انجام ورزش و فعالیت بدنی متناسب با شرایط آنها می تواند خطر وقوع مجدد این حملات را کاهش دهد و نهایتاَ از بروز مرگ و میر بکاهد که این امر عمدتاَ از طریق تشکیل عروق جانبی و افزایش خون رسانی عروق کرونر صورت می گیرد. اینکه چه میزانی از ورزش و فعالیت فیزیکی می تواند نقش مفیدی در سلامت انسان ها داشته باشد نکته بسیار مهمی می باشد. بطورکلی بررسی ها نشان داده است که ورزش مرتب به میزان سه روز در هفته هر بار نیم ساعت بطوری که در طی این فعالیت ورزشی ضربان قلب به حدود ۱۲۵-۱۱۰ ضربان دردقیقه (مناسب با سن ۶۰-۳۰ سالگی ) برسد می تواند حد مناسبی از فعالیت فیزیکی را برای فرد مهیا سازد که البته باید از درجات کمتر و ورزش های ملایمتر شروع و به تدریج به این میزان ورزش دسترسی پیداکرد.
قابل ذکر است که ورزشکار بودن افراد در گذشته تاثیر چندانی در کاهش حملات قلبی ندارد و مداوم بودن آن در این رابطه سودمند می باشد. همچنین ورزش های سنگین و فشرده نه تنها اثرات مفید بیشتری نسبت به میزان ورزش ذکر شده ندارد، بلکه ممکن است در برخی از موارد عوارض نامطلوبی نیز به بار آورد. انواع فعالیت های ورزش مورد توصیه عبارت از پیاده روی تند (حدود ۴ کیلومتر در هر نوبت)، شنا در آب، دوچرخه سواری، دویدن و طناب زدن می باشد. بطور کلی تمام ورزشهایی که در آن تحرک عضلات نقش اصلی را ایفا می کند می تواند مفید واقع شود و بهتر است فعالیت ورزشی، بیشتر در هنگامی از روز انجام شود که دمای هوا ملایمتر باشد. لازم به یاد آوری است که ورزش و فعالیت فیزیکی مناسب در کسانی که دچار سکته قلبی و یا تنگی عروق کرونر شده اند می تواند از بروز سکته مجدد و تشدید تنگی عروق پیشگیری نماید که البته در این موارد لازم است با مشورت و راهنمایی پزشک معالج میزان و نوع فعالیت فیزیکی مشخص گردد. بیائید در روز جهانی قلب با مشارکت و تلاشی همگانی ورزش و فعالیت بدنی منظم و مداوم را در میان مردم تحقق بخشیم و سلامت و شادابی را برای جامعه خود به ارمغان آوریم.
مطالب مرتبط
