روایت عجیب از تأثیر بی نمازی در خانه + کلیپ

تأثیر بی نمازی در خانه

آیت الله مجتهدی تهرانی در بیانی به روایتی عجیب درباره تأثیر فرد بی نماز در خانه و بی نمازی اشاره می کند.

«نماز» به عنوان عمود خیمۀ دین اسلام و از محبوب ترین اعمال نزد خداوند به شمار می رود: «اَحَبُّ الْاَعْمالِ اِلَى الله الصَّلاةُ لِوَقْتِها ...»[1]. خداوند در قرآن کریم بارها بندگان خود را به برپا داشتن نماز دعوت کرده و ثمرات بسیاری را برای آن قرار داده است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیثی می فرماید: «ألا أنَّ الصَّلاهَ مَأدَبَهُ الله فِی الارضِ قَد هَنَأهَا لِاَهلِ رَحمَتِه فِی کُلِّ یَومٍ خَمسَ مَرّات»[2]؛ آگاه باشید که نماز سفرۀ گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی پنج بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت) گوارا کرده است. انسان با بر پا داشتن نماز، در واقع بر سر سفرۀ الهی نشسته، سفره ای که سرشار از نعمت و رحمت است و کمبود و پایانی برایش نیست.

اهل بیت (علیهم السلام) برای نماز اهمیت ویژه ای قائل هستند و محبان و شیعیانشان را بسیار از سبک شمردن آن پرهیز داده اند. امام صادق (علیه السلام) در حدیثی معروف می فرمایند: «إِنَّهُ لَا ینَالُ شَفَاعَتَنَا مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلَاةِ»[3]؛ هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند نخواهد رسید. در همین راستا مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی در بیانی به آثار بی نمازی در محیط خانه در کلام اهل بیت (علیهم السلام) اشاره می کند.

کسانی که نماز اول وقت نمی خوانند نماز آنها را نفرین می کند، میگه : « ... ضَيَّعَكَ اللَّهُ كَمَا ضَيَّعْتَنِي؛[4] خدا تو را ضایع کند همانگونه که مرا ضایع کردی.» امشب یه حدیثی دیدم ، من می خواستم این حدیثو بگم که تو عمرم این حدیثو ندیده بودم: «عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) قال: إذا کانَ فی بَیتٍ مَن لَم یُصلی نَزَع اللهُ البَرکة مِن أرزاقِهِم و أعمارِهِم و یَنزلُ عَلیهم فی کلّ یَومٍ سبعون الف لعنة و یَخرجون مِنَ الدُّنیا بِغَیرِ ایمان»؛ پس یه بی نماز تو خونه باشه چند تا ضرر داره؟ 1. برکت از رزق میره 2. برکت از عمر میره 3. هفتاد هزار ملائکه لعنت می فرستند و 4. همه اهل خانه بدون ایمان از دنیا میرن...

پیشنهادی: تنبلی(کاهلی) در نماز
-----------------------
پی نوشت:
[1]. نهج الفصاحه ص 167 ، ح 70.
[2]. مستدرک الوسایل، ج1، ص170.
[3]. الكافى: 3/ 270، باب من حافظ على صلاته أو ضيعها، حديث 15؛ وسائل الشيعة: 4/ 24، باب 6، حديث 4415.
[4]. الأمالی (للصدوق) ، ج 1 ، ص 256.