مستند کودتای نقاب | روایتی از خنثی کردن کودتای نوژه

مستند کودتای نقاب | روایتی از خنثی کردن کودتای نوژه

کودتای نقاب که بعدها به نام کودتای نوژه نام گرفت، یک اقدام تروریستی بود که توسط برخی از افسران ارتش شاهنشاهی و با تمرکز بر افسران نیروی هوایی با هدف بازگرداندن بختیار و نابودی نظام جمهوری اسلامی طرح ریزی شده بود.

در دی ماه 1358 هواداران شاپور بختیار سازمانی به نام "نقاب" را تشكیل دادند كه هدف آن براندازی نظام جمهوری اسلامی از طریق كودتای نظامی بود. در طرح عملیات كودتای نظامی پایگاه شهید نوژه در 60 كیلومتری همدان به عنوان كانون عملیات كودتا در نظر گرفته شده بود و قرار بود پس از تصرف پایگاه نوژه تیم های مختلف مراكز حساس تهران را بمباران و اشغال كنند.

۱۸ تیر ماه ۱۳۵۹ بود که با دستگیری و کشته ‌شدن تعدادی از عوامل دخیل، این کودتا نافرجام ماند و با شکست مواجه شد.

مستند «کودتای نقاب» روایتی است از برنامه ریزی برای این انجام این عملیات و عوامل شکست آن که طی گفت وگو با افراد مطلع و تصاویر آرشیوی به این موضوع پرداخته است.

▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼

❖ توضیحات و نتیجه:

نام طرح نظامی این اقدام با نام "نجات قیام انقلاب بزرگ" همراه بود که در آن چند نفر از افسران ارتش شاهنشاهی ایران با تمرکز افسران به جا مانده از حکومت منحوس پهلوی در نیروی هوایی برای بازگردانی شاپور بختیار به ایران و حذف رهبری نظام و همچنین نابودی جمهوری اسلامی طرح ریزی کرده بودند که با لو رفتن کودتا در 18 تیر 1359 و محاکمه عوامل و دست اندرکاران آن، این اقدام قبل از هر اقدامی با شکست مواجه شد.

ساختار سازمانی کودتای نقاب در ایران و پاریس به رهبری شاپور بختیار پی ریزی شده و نیروهای مخالف داخلی و خارجی و نیز جریان های سیاسی مخالف در داخل و خارج کشور، شناسایی و یک هسته اطلاعاتی وسیع برای اجرای کودتا پی ریزی شده بود.

در دی ماه سال 1359، یکی از هواداران شاپور بختیار به نام مهندس قادسی (شهردار وقت آبادان پس از کودتای 28 مرداد 1332)، نمودار سازمانی را تهیه و نام آن را نقاب گذاشت، نقاب متشکل از حروف اول "نجات قیام انقلاب بزرگ" بود، او در آبان ماه وارد ایران شد.

پایگاه سوم شکاری به نام پایگاه شاهرخی همدان که بعدها به پایگاه شهید نوژه تغییر نام داد بعنوان مبدا و محور عملیات انتخاب شد، این پایگاه بخاطر دارا بودن هواپیما و نزدیک بودن به تهران، قرار داشتن خارج از شهر ، وجود عناصر مستعد و قابل جذب برای کودتاچی ها انتخاب شد.

با شروع عملیات قرار بود ابتدا منطقه مسکونی جماران که منزل امام خمینی (رحمه الله) نیز در آن منطقه بود، بصورت وسیع بمباران شود، پس از بمباران هوایی، صداوسیما، ستاد نیروی زمینی ارتش، ستاد کل ارتش، پادگان حر، پادگان قیصر، پادگان جمشیدیه و زندان اوین باید توسط کماندوهای تیپ 23 تسخیر می شدند.

کودتاچیان قرار داشتند پس از این پیروزی با اعلام حکومت نظامی به مدت سه روز و با ترفند ارعاب و فریب مردم از طریق تایید کودتا توسط روحانیون درباری همراه با کودتا و باج دهی به مدافعان دروغین انقلاب، قدرت توسط نظامیان قبضه و مهار شود.

با توجه به اینکه این کودتا از نظر تجهیزات نظامی به کار گرفته شده بی سابقه ترین کودتای نظامی جهان به شمار می رفت؛ سازمان سیا موفقیت آن را قطعی می دانست، لذا امید به موفقیت کودتا تا بدان حد بود که حتی اعلامیه های پیروزی آن نیز آماده شده بود.

کلیه برنامه ها تا 48 ساعت قبل از کودتا طبق برنامه پیش می رفت، اما شب قبل از حادثه یکی از خلبانانی که برای کودتا در همدان پیش بینی شده بود به عنایت الهی دچار تردید شده و پس از مشورت با مادرش و تشویق های وی به اعلام موضوع به مقامات، سرانجام موفق به ملاقات با مقام معظم رهبری شده و اطلاعات موثر و کارا از کودتا را تا مقدار زیادی افشا می کند، همچنین یکی از درجه داران تیپ 23 نوهد هم به ستاد مشترک مراجعه و جریانی مشابه را بازگو می کند.

بلافاصله ستادی مرکب از واحدهای سپاه پاسداران، گروه مهندسی، انجمن اسلامی نیروی هوایی ارتش، تعدادی از پرسنل نیروی زمینی ارتش و عده ای از کماندوهای تیپ 23 نوهد به نام "ستاد خنثی سازی کودتا" تشکیل می شود که پس از بررسی اطلاعات، طرح حمله به پایگاه نوژه و پارک لاله که محل تجمع 40 تن از خلبانان کودتا بود، کشیده شد و عملیات خنثی سازی کودتا با حضور نیروهای سپاه پاسداران و عده ای از کارکنان ارتش آغاز و پس از محاصره پایگاه نوژه، نیروها وارد عمل شدند و همه کودتاگرها را دستگیر کردند.

همه عوامل و رهبران این کودتا از جمله سرهنگ زادنادری، سرهنگ هادی ایزدی، سرهنگ ایرج خلف بیگی، تیمسار محققی، ستوان ناصر رکنی، سرهنگ داریوش جلالی، استوار عبدالعلی سلامت، استوار غلامحسین قایق ور، سرهنگ رحمت الله خلیفه سلطانی، سرگرد کوروش آذرتاش و... در دادگاه های انقلاب در سال 1359 به اعدام محکوم شده و تیرباران شدند.