امام کاظم علیه السلام ـ به هشام بن حکم ـ : ای هشام! خردمند، درباره دنیا و اهل آن اندیشید و دریافت که دنیا جز با رنج به دست نمی آید، و درباره آخرت نیز اندیشید و دریافت که به آن نیز جز با رنج نمی توان رسید. پس با قبول رنج، در طلب پاینده تر از آن دو بر آمد.
ای هشام! خردمندان، از دنیا دل بر کندند و به آخرت، دل بستند؛ زیرا دریافتند که دنیا خواهان است و خواسته شده و آخرت نیز خواهان است و خواسته شده، و کسی که آخرت را بطلبد، دنیا در طلب او بر می آید تا او روزی اش را بطور کامل از دنیا بر گیرد، و کسی که دنیا را طلب کند، آخرت در طلب او بر می آید. و مرگش در می رسد و دنیا و آخرتش را بر او تباه می گرداند.
منابع: 1. الکافی : ج 1 ص 18 ح 12 عن هشام بن الحکم. 2. راجع تحف العقول : ص 387. 3. بحار الأنوار : ج 78 ص 301 ح 1 .
الإمام الکاظم علیه السلام ـ لِهِشامِ بنِ الحَکَم ـ : یا هِشامُ ، إنَّ العاقِلَ نَظَرَ إلَی الدُّنیا وإلی أهلِها فَعَلِمَ أنَّها لا تُنالُ إلاّ بِالمَشَقَّةِ ، ونَظَرَ إلَی الآخِرَةِ فَعَلِمَ أنَّها لا تُنالُ إلاّ بِالمَشَقَّةِ ، فَطَلَبَ بِالمَشَقَّةِ أبقاهُما .
یا هِشام ، إنَّ العُقَلاءَ زَهِدوا فِی الدُّنیا ورَغِبوا فِی الآخِرَةِ ؛ لاِءَنَّهُم عَلِموا أنَّ الدُّنیا طالِبَةٌ مَطلوبَةٌ ، وَالآخِرَةَ طالِبَةٌ ومَطلوبَةٌ ، فَمَن طَلَبَ الآخِرَةَ طَلَبَتهُ الدُّنیا حَتّی یَستَوفِیَ مِنها رِزقَهُ ، ومَن طَلَبَ الدُّنیا طَلَبَتهُ الآخِرَةُ فَیَأتیهِ المَوتُ فَیُفسِدُ عَلَیهِ دُنیاهُ وآخِرَتَهُ .
امام کاظم علیه السلام ـ به هشام بن حکم ـ : ای هشام! خردمند، درباره دنیا و اهل آن اندیشید و دریافت که دنیا جز با رنج به دست نمی آید، و درباره آخرت نیز اندیشید و دریافت که به آن نیز جز با رنج نمی توان رسید. پس با قبول رنج، در طلب پاینده تر از آن دو بر آمد.
ای هشام! خردمندان، از دنیا دل بر کندند و به آخرت، دل بستند؛ زیرا دریافتند که دنیا خواهان است و خواسته شده و آخرت نیز خواهان است و خواسته شده، و کسی که آخرت را بطلبد، دنیا در طلب او بر می آید تا او روزی اش را بطور کامل از دنیا بر گیرد، و کسی که دنیا را طلب کند، آخرت در طلب او بر می آید. و مرگش در می رسد و دنیا و آخرتش را بر او تباه می گرداند.
منابع:
1. الکافی : ج 1 ص 18 ح 12 عن هشام بن الحکم.
2. راجع تحف العقول : ص 387.
3. بحار الأنوار : ج 78 ص 301 ح 1 .