سوگواری دیگری که تاریخ اسلام برای امام حسین (علیه السلام) ثبت کرده، سوگواری در حضور دایه آن حضرت است. در این باره حاکم نیشابوری در کتاب المستدرک علی الصحیحین چنین می نویسد:
امّ الفضل، دختر حارث خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شرف یاب شد و گفت : ای رسول خدا! من دیشب خواب بدی دیدم،
فرمود: چه خوابی دیدی؟
عرض کرد: خواب بسیار بدی بود.
فرمود: چه بود؟
گفت: خواب دیدم که گویا پاره ای از بدن تو را بریدند و در دامن من نهادند!
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: خواب خوبی دیدی. ان شاالله؛ فاطمه (علیها السلام) زایمان می نماید و پسری به دنیا می آورد که آن پسر، در دامن تو خواهد بود.
امّ الفضل دختر حارث می گوید: همین طور هم شد، فاطمه حسین را به دنیا آورد و همان گونه که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده بود، افتخار دایگی را به من سپردند.
روزی به خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شرف یاب شدم و حسین (علیه السلام) را دامنش نهادم.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) لحظه ای روی خود را از من گردانید. ناگاه دیدم اشک از دیدگانش روان است. پرسیدم : ای پیامبر خدا ! پدر و مادرم به فدای شما، شما را چه شد؟
فرمود:
أتانی جبرئیلُ فأخبرنی أنَّ اُمَّتی ستقتُلُ إبنی هذا؛
جبرئیل نزد من آمد و به من خبر داد که امّتم این فرزندم را خواهند کشت!
به جبرئیل گفتم: این نوزاد را ؟
گفت: آری، و مشتی از تربت سرخ گونه ای برای من آورد.
حاکم نیشابوری پس از نقل این حدیث می نویسد:
این حدیث طبق دیدگاه بخاری و مسلم، صحیح است، گرچه آن ها آن را روایت نکرده اند.(1)
بیهقی نیز این حدیث را در کتاب دلائل النبوّه در شرح حال امام حسین (علیه السلام) نقل کرده است. (2)
----------------------------------------------------------------------------
1- المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 176و 179.
2- ر. ک : کنز العمّال: ج 12 ص 123، سبل الهدی و الرشاد: ج 10 ص 154، ینابیع المودّه: ج 3 ص 8
