ماری کوری فیزیک دان بزرگ لهستانی در 26 ژوئیه سال 1898م، عنصر جدیدی کشف کرد و نام آن را به دلیل علاقه ای که به زادگاه خود واقع در پولَند لهستان داشت، پلونیوم گذارد. اما وی و همسرش پیِر کوری به این کشف قانع نشدند زیرا بقیه ماده ای که بعد از پلونیوم به دست آمد، به مراتب قوی تر و موثرتر از پلونیوم بود. آن ها دوباره به صاف کردن محلول پرداختند تا آنکه ماده جدیدی را کشف کردند و آن را رادیوم نامیدند. رادیوم عنصر عجیبی بود. قدرت رادیو اکتیویته آن میلیون ها بار بیش از اورانیوم بود و این همان چیزی بود که ماری کوری مدت ها درجستجویش بود. رادیوم به آسانی روی فیلم عکاسی اثر می گذارد و شدت این تاثیر حتی موقعی که فیلم در کاغذ ضد نور پیچیده شده باشد دیده می شود. ماری کوری دریافت که رادیوم روی بافت بدن اثر می کند و آن را از بین می برد. بنابراین می توان از آن برای معالجه سرطان و سایر بیماری های پوستی استفاده کرد. گرمایى که از عنصر رادیوم به دست می آید به حدی است که می تواند در هر ساعت یک برابر و نیم وزن خود، یخ را آب کند. این انرژیِ حرارتی از خودِ رادیوم تولید می شود یعنی رادیوم به اتم های ساده تر تجزیه می شود و ایجاد گرما می کند. ماری کوری با این کشف دنیا را به تکان درآورد و به همراه همسرش، برنده جایزه نوبل فیزیک شد. رادیوم در شمار یکی از گرانبهاترین و کمیاب ترین فلزات جهان قرار دارد. هرچند کشف رادیوم و دیگر عناصر رادیواکتیویته افتخار فراوانی برای کوری به ارمغان آورد اما تماس دائم با این عناصر خطرناک باعث فرسایش سلول های بدن ماری کوری گردید و وی سرانجام در چهارم ژوئیه 1934م با تنی رنجور درگذشت.
مطالب مرتبط
