زنجیر زنی محرم - متن نوحه زنجیر زنی محرم

زنجیر زنی محرم :

زنجیر زنی محرم یکی از انواع سوگواری ها در ایام عزاداری خصوصا عزاداری های ماه محرم است. اگر به دنبال متن نوحه زنجیر زنی مناسب برای مراسم عزاداری خودتان می گردید حتما به این مقاله نگاهی بیندازید.

متن نوحه زنجیر زنی برای زنجیرزنی های یک ضرب و سه ضرب گردآوری شده است. این نوحه ها از کتاب های معتبر نوحه سرایی تهیه شده و اغلب آن‌ها از جمله ریشه دارترین نوحه های عزاداری محرم هستند.

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 1)

نهاد پا در فرات، خواست لبی تر کند

برای اهل حرم، آب میسر کند
داغ عطش بر لبش هر طرفش دشمنی
باز در این مهلکه یاد برادر کند
تشنه لب داده جان بر لب دریای آب
خجل از روی او گشته دل آفتاب
دست عباس چون جدا شد
محشری در خیمه ها شد
علم افتاده و نیست علمدار حسین، یا حسین
علم افتاده و نیست دگر یار حسین، یا حسین
یک طرف دست، یک طرف مشک، دل پر از خون، دیده پر اشک
چو آمد از علقمه نوای ادرک اخا
بگفت ای برادر ز پا فتادم بیا
رسید چون این نوا به گوش اهل حرم
ز آب بگذشته و به لب همه این نوا
علم افتاده و نیست علمدار حسین، یا حسین
علم افتاده و نیست دگر یار حسین، یا حسین
یک طرف دست، یک طرف مشک، دل پر از خون، دیده پر اشک
ساقی لب تشنگان گرچه ز تن داده دست
پرده ظلمت درید بند ستم را گسست
داده سر و داده جان در ره آزادگی
بر دل حق باوران داغ غم او نشست
سرخی خون او پشت ستم بشکند
عاقبت خانه ظلم زبن بر کند
کربلا شد شور محشر
مرگ و نفرین بر ستمگر

مطلب پیشنهادی:
ماه محرم - ویژه نامه خون خدا(امام حسین علیه السلام

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 2)

سبک شعر: ای قلم سوز لریند اثریوخ...

ای قلم سوزدل را ادا کن 
قلب ما را به غم آشنا کن
جان من عاشقان را صدا کن 
در زبان سر به پا کربلا کن
یا حسین یا حسین یا حسین جان (2)
ای قلم درد من را دوا کن
کاغذم پر ز خون خدا کن
مجلسی بی حسین، جان ندارد 
ای محب یا حسین را نوا کن
یک نظر بر دلم بی نوایم 
یا حسین جان ببر کربلایم 
یا حسین یا حسین یا حسین جان (2)
مرگ من طعنه زد بر صفایم
چون که من نوکر این لوایم
یا ببر یا بگیر جان من را
عاشق دیدن کربلایم
یک نظر بر دلم بی نوایم 
یا حسین جان ببر کربلایم 
یا حسین یا حسین یا حسین جان (2)

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 3)

عجب گلی روزگار ز دست لیلا گرفت

که تا قیامت گلاب ز چشم لیلا گرفت
گل اش مشبک شده از دم تیغ و سَنان
گل اش به خون غوطه ور، شدست چون ارغوان
گل اش به دشت بلا شدست در خون تپان
قرار و صبر و شکیب ز جمله دلها گرفت
گل اش ز تاب عطش یقین که پژمرده بود
آب ندادش فلک یقین که افسرده بود
مادر افسرده اش ز داغش آزرده بود
دشت بلا در بغل آن قد رعنا گرفت
گفت نبی و علی غنچه لب باز کن
از دل پرحسرتت زمزمه آغاز کن
درد جوان مرگیت بر پدر آغاز کن
شور و فغان حرم تا به ثریا گرفت
ای گل خوش رایحه، مایه درمان من
ماتم هجران تو سوخت دل و جان من
تا به فلک می رود ناله و افغان من
مادر زارت مکان به کوه و صحرا گرفت

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 4)

دو برادر دو برادر دو شجاع بی نظیر
این علمدار سپاه او امیر
این حسین او ابالفضل جوان
این امام او امیر کائنان
این یکی از نسل پیغمبر بود
اون یکی نور دل حیدر بود
این یکی از سوی یمین او یسار
کرده جنگ با گروه نابکار
دو برادر دو برادر دو ابرمرد دلیر
در میان روبهان مانند شیر
لشکر از هر سو به هم پیچیده شد
جنگجویان را به هر بگریز شد
هرکه می آمد به جنگ این دو مرد
بانگ تکبیر ابالفضل رشید
روح در جان حسینش می دمید 
گفت این فرزند پیغمبر منم
گفت آن از زاده حیدر منم
گفت آن بابم علی مرتضاست
گفت این مادر مرا خیرالنساست
گفت این عباس نام آور منم
گفت آن از زاده حیدر منم
مظلوم حسین جان، سقا ابالفضل

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 5)

زینب زینب زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب

زینب زینب زینب درد آشینا زینب غرق بلا زینب
غم قهرمانی زهرا نیشانی
ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان
زینب زینب زینب سرگشته دوران آواره طوفان
زینب زینب زینب حفظ عهد و پیمان شیر شه مردان
زینب زینب زینب محبوبه جانان قرآنینه قوربان
زینب زینب زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب
زینب زینب زینب درد آشینا زینب غرق بلا زینب
غم قهرمانی زهرا نیشانی
ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان
زینب زینب زینب شمشیر دو پهلو دان برنده بیان زینب
زینب زینب زینب قارداش باشونین اوستونده زولفی آراران زینب
زینب زینب زینب صحرای مصیبت ده غمنن قوجالان زینب
زینب زینب زینب قارداش باشونین قانی زولفینده حنا زینب
زینب زینب زینب پیمان حَقَ مظهر قرآنه او لان یاور
زینب زینب زینب حجب و ادبه مظهر شأن و شرف منبر
زینب زینب زینب دائم گوزی قان یاشلی باشینده قارا معجر
زینب زینب زینب زهراسی اولن گوندن آماج بلا زینب
زینب زینب زینب تعبیر رسا زینب تسبیح خدا زینب
زینب زینب زینب محراب عبادت ده تفسیر دعا زینب
زینب زینب زینب پروندۀ خونین شاه شهدا زینب
زینب زینب زینب محکم سوزی اوستونده مردانه دوران زینب
زینب زینب زینب کاخ ستم و ظلمی قل باغلی یخان زینب
زینب زینب زینب چوخ قمچی دگن باشی محمل ده یاران زینب
زینب زینب زینب یولّاردا پرستاری حبُ الاُسرا زینب
زینب زینب زینب سر قافله نهضت اوز نهضتنه قیمت
زینب زینب زینب اولّ ده گورن عزت آخرده چکن ذلت
زینب زینب زینب آغلار گزی غربتده قارداشلارونا حسرت
زینب زینب زینب جان سینه ده سوئلرده وای بخته قرا زینب
زینب زینب زینب هم نایب زهرایه هم دیننه پیرایه
زینب زینب زینب آقزوندا شیرین سوزلر غمنن دولانان وایه
زینب زینب زینب ایستکلی رقیه یینن قبری اولان همسایه
زینب زینب زینب هیچ گور میین عمرینده بیر لحظه صفا
زینب زینب زینب زینب جان نقدنه دین اوسته ارزان ورن زینب
زینب زینب زینب غربت ده اولن یالقوز محتاج کفن زینب
زینب زینب زینب کنز حیا زینب کان وفا زینب
زینب زینب زینب درد آشینا زینب غرق بلا زینب
غم قهرمانی زهرا نیشانی ای روح با ایمان جانیم سنه قوربان

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 6)

تشنگان حرم عشق همه گوش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید
ناله واعطشا را همه خاموش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید
می رسد دم به دم از علقمه فریاد حسین
کیست این لحظه کند روی به امداد حسین
خیمه ها را همگی جمله سیه پوش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید
جسم عباس علمدار، زمین افتاده
با لب تشنه نگهبان حرم جان داده
می ز جام غم و انده و الم نوش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید
کیست مردانه چو عباس علم برگیرد
رمق از پیکره ظلم و ستم برگیرد
علم اشک و عزا را همه بر دوش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید
گل نثار تن صدپاره عباس کنید
با گل بوسه همه حرمت وی پاس کنید
جسم صدپاره عباس در آغوش کنید
آب را از نظر خویش فراموش کنید

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 7)

مرغ دل ما زند، پر به هوایت حسین

قبله عالم شده، کرب و بلایت حسین
منم گدایت حسین، منم گدایت حسین
کن نظری از کرم، به این گدایت حسین
حسین حسین جان حسین (2)
چرا فتادی چنین، به خاک صحرا حسین
غرق به خون بی کفن، ز جور اعدا حسین
سوخته از تشنگی، تمام جانت حسین
تشنه چنین ندیده، در لب دریا حسین
حسین حسین جان حسین (2)
ای پسر فاطمه، چرا تو بی یاوری
تو حجت کردگار، وصی پیغمبری
تو شاه بی نوایی، خدای را مظهری
در ره حق داده ای، هستی خود را حسین
حسین حسین جان حسین (2)
گریه به مظلومی ات، پیمبران کرده اند
ناله ز داغ غمت، پیر و جوان کرده اند
اشک ز داغت روان، ز دیدگان کرده اند
جن و ملک از غمت، در همه دنیا حسین
حسین حسین جان حسین (2)

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 8)

آب می گوید حسین، بی تاب می گوید حسین

از سر شب تا سحر مهتاب می گوید حسین
دیده می گوید حسین، نادیده می گوید حسین
هر کجا باشد دلی غمدیده می گوید حسین
یار می گوید حسین، دلدار می گوید حسین
روز و شب هر دیده بیدار می گوید حسین
یاس می گوید حسین، احساس می گوید حسین
تا قیامت حضرت عباس می گوید حسین
نار می گوید حسین، بسیار می گوید حسین
این زبان تا لحظه دیدار می گوید حسین
نوح می گوید حسین، ذی روح می گوید حسین
زنده باشد هر دلی با روح می گوید حسین
شاد می گوید حسین، ناشاد می گوید حسین
هر نسیم باد با فریاد می گوید حسین
کام می گوید حسین، ناکام می گوید حسین
فاطمه گریان به هر ایام می گوید حسین
کوه می گوید حسین، بشکوه می گوید حسین
دم به دم هر شیعه نستوه می گوید حسین
جان جان گوید حسین، هفت آسمان گوید حسین
ماه و خورشید و ستاره هر زمان گوید حسین

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 9)

مران یک دم ساربان اشتر ناقه زینب مانده اندر گل

بده ظالم مهلتی آخر زان که دارم من عقده ها بر دل
مران ناقه تا که بنشینم بر سر نعش شاه مظلومان
مران ناقه زان که دارم من از جفای چرخ ناله و افغان
مران ناقه تا که گویم من درد دل با این پیکر عریان
بیا ای مرگ تا شوم راحت زان به مرگ خود گشته ام مایل
بده مهلت تا بمانم من در کنار این پیکر بی سر
از آن ترسم ساربان امشب آید و بُرَّد دستش از پیکر
ندارد چون طاقت دیدن مادرم زهرا باب من حیدر
در این صحرا ای شتربانا ماندنم آسان رفتنم مشکل
شتربانا بی کفن باشد این تن مجروح اندر این صحرا
مرا نبود معجری دیگر تا کفن سازم جسم این شه را
ندارد چون سایه ای بر سر غیر خاشاک و جز طف گرما
خدای من کن تو آگاهم کشتی جانم کی رسد ساحل

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 10)

تیر از کمان رها شد/ با حلقت آشنا شد/ با تیر حرمله، آه/ سر از تنت جدا شد 
قربان روی ماهت/ آخر چه بُد گناهت/ منگر چنین به بابا/ می میرم از نگاهت 
پرپر زدی به دستم/ دیدم، تنت، شکستم/ حیران شدم عزیزم/ گریان به تو نشستم 
طفل نخورده آبم/ دل از عطش کبابم/ بینم چو حنجرت را/ از غم به پیچ و تابم 
از جور کین هلاکی/ مدفون به زیر خاکی/ در خاک تیره اصغر/ یک دُر تابناکی
مظلوم شیر خوارم/ جان کرده ای نثارم/ از خون حنجر تو/ گل گون شده عذارم 
ای طفل شیر خواره/ مقتول ماه پاره/ ای کا ش خنده ات را/ بیند پدر دوباره
ای نوگل شکفته/ ای از عطش نخفته/ بابا مصیبتت را/ جز با خدا نگفته
تاب غمت ندارم/ خون گشته قلب زارم/ بابا ببین چگونه/ آمد گره به کارم
تا تیر کین روان شد/ ناگه تو را نشان شد/ خون گلویت اصغر/ تقدیم آسمان شد
داغت به دل نشسته/ در خود مرا شکسته/ جان می کَنم چو بینم/ این دیدگان بسته
با مادرت چه گویم/ با خواهرت چه گویم/ با عمه غمین و/ دیده ترت چه گویم 
ای شیرخواره اصغر/ ای ماه پاره اصغر/ بسته به روی من شد/ هر راه چاره اصغر

متن نوحه زنجیر زنی محرم (شماره 11)

فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)

شش ماهه اصغر می دهد، هم عون و جعفر می دهد
امشب حسین دلداری فرزند خواهر می دهد 
فردا سر و دست و بدن در راه داور می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)
امشب شه دنیا و دین، با قلب مجروح و غمین
گوید به زین العابدین باشد وداع آخرین
ای دل غمین حالم ببین از جور قوم مشرکین
فردا یقین شمر لعین آبم ز خنجر می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)
امشب کند لیلا فغان زینب بود بر سر زنان 
این از غم سلطان دین آن از فراغ نوجوان
این در صدای الحذر آن در نوای الامان
این با برادر در سخن آن دل به اکبر می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)
امشب حسین در کربلا گردد به دور خیمه ها
گاهی به بانگ یا نبی گاهی به صوت یا اخا
گاهی به فکر کودکان گه در نماز و در دعا
فردا به راه امتحان سر را به کافر می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)
امشب همه اطفال او با تشنگی در گفتگو
غم در دل و خون در گلو بشکسته سر بگشاده مو
باشد برادر در سخن گه با پدر گه با عمو
فردا حسین این جمله را تسلیم خواهر می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)
امشب سکینه از عطش بگرفته دامان پدر
هر دم زند بر سینه و گاهی به پهلو گه به سر
گوید که ای جان پدر عزم سفر داری مگر
سید چو مجنون با قلم تشکیل دفتر می دهد
فردا حسین سر می دهد، عباس و اکبر می دهد (۲)

منبع: سایت ستاره