والت ویتمن(Walt Whitman)، دومین پسر والتر ویتمن و لوئیزا ون ولر در 31 می سال 1819 میلادی به دنیا آمد در سن 12 سالگی یادگیری حرفه ی چاپ و نشر را شروع کرد و دلبسته ی واژه ها شد. بیش تر خودآموخته و با اشتیاقی سیری ناپذیر مطالعه می کرد. با آثار هومر، دانته، شکسپیر و کتاب مقدس آشنا شد. در نیویورک مدتی کارگر چاپ خانه بود، تا این که آتشی خانمان سوز کارخانه را از بین برد. در سال 1836 میلادی در سن 17 سالگی در یک مدرسه ی تک کلاسه در لانگ آیلند شروع بتدریس کرد که تا سال 1841 میلادی نیز ادامه یافت تا این که در همان سال به پیشه ی خبرنگاری به صورت تمام وقت روی آورد. در ابتدا با روزنامه ی هفتگی " لانگ آیلندر" شروع نمود و سپس ویراستار بعضی از مطبوعات بروکلین و لانگ آیلند شد در سال 1848میلادی، والت ویتمن از کار در "ایگل دیلی" بروکلین کناره گرفت تا در روزنامه ی" کرسنت " نیو اورلئان ویراستار شود و در آن جا بود که برای اولین بار خشونت برده داری را در بازار برده داران به چشم دید. در بازگشت به نیواورلئان در پاییز 1848 با روزنامه ی " بکر" آشنا شد. آزاد مرد بروکلین از همان اوان به بسط شیوه ای یگانه در شعر پرداخت که بعدها موجب تحسین رالف والر و امرسون گردید. در سال 1855 حق انتشار اولین چاپ کتاب " برگ های سبزه زار" را گرفت. این کتاب دارای 12 شعر بدون مطلع و یک پیش گفتار بود. خود او نیز کتاب را منتشر کرد. نسخه ای از آن را در جولای سال 1855 میلادی برای امرسون فرستاد. ویتمن چاپ دوم کتاب را در سال 1856میلادی انجام داد که دارای 33 شعر و نامه ای از امرسون در تحسین نشر اول و شعری بلند از ویتمن در پاسخ به آن بود. در طی کارهای پی در پی، او مجموعه اشعارش را سر و سامانی داد و چند بار دیگر منتشر کرد با بروز جنگ داخلی، ویتمن کناره گرفت و مقالات اجتماعی نوشت و به دیدار زخمی های جنگ در بیمارستان های نیویورک رفت. او 11 سال در واشنگتن ماند و شغلی در وزارت کشور به دست آورد، اما وقتی منشی وزیر پی برد که او همان شاعر برگ های سبزه زار است کار او نیز پایان پذیرفت در ابتدای دهه ی 1870میلادی، ویتمن در "کامدن" سکنی گزید جایی که در خانه ی برادرش به دیدار مادر محتضرش رفت. او پس از مرگ مادرش هرگز به واشنگتن برنگشت و تا سال 1882 میلادی نزد برادرش ماند. واپسین سال های عمرش را در خانه ی دو اشکوبه ی تخته کوب گذراند پس از مرگش در 26 مارس سال 1892 میلادی در آرامگاهی که خودش طرحش را ریخته بود و ساخته بود، در قطعه زمینی در گورستان هارلی به خاک سپرده شد.
