الجزایر از سال 1830م تحت استعمار فرانسه قرار گرفت و مقاومت های مردمی مانع این استعمار نگردید و حتی در اوایل قرن بیستم تمام خاك الجزایر زیر سلطه فرانسه درآمد. در زمان جنگ جهانی دوم، الجزایر كه مستعمره فرانسه بود.، به جرگه متفقین پیوست و در زمان اشغال فرانسه، دولت در تبعید ژنرال دوگل، مدتی در الجزیره پایتخت الجزایر مستقر گردید. پس از پایان جنگ دوم جهانی، جنبش استقلال طلبی در این كشور شدت گرفت، به طوری كه تشنجات این دوره، باعث اعطای خود مختاری از جانب دوگل شد. ولی مبارزان كه خواستار استقلال بودند، جهاد خود را ادامه دادند تا حدی كه در سال 1962م مارشال دوگل قرارداد اویان را كه متضمن استقلال كامل الجزایر بود، امضا كرد. در انقلاب هشت ساله مردم الجزایر، یك میلیون نفر از آزادی خواهان به دست اشغال گران فرانسوی كشته شدند. الجزایر پس از استقلال، دارای حكومت جمهوری دموكراتیك (سوسیالیستی) شد، كه اولین رئیس جمهور آن احمدبن بلا بود.
