بزرگی می گفت: یک روز از بازار عبور می کردم. مردم در حال خرید و فروش بودند. ناگهان فردی را دیدم که زیر آفتاب دست پاچه و غمگین فریاد می زد: «ای مردم! به من رحم کنید... کالایم را بخرید. اگر بخرید سرمایه ام کم شده و اگر نخرید باز از سرمایه ام کم می شود و سرمایه ام از دست می رود و بیچاره می شوم.»
آن مرد، یخ فروشی بود که در روزهای گرم تابستان، مشغول فروش یخ بود و هر لحظه از سرمایه اش کم می شد...
وقتی این داستان را شنیدم، به یاد یک گوهر گرانبهایی که سرمایه ی ماست که هر لحظه در حال ازدست رفتن است افتادم...
گوهر گرانبهایی که امیرالمومنین علی(علیه اسلام) در مورد آن می فرماید:
«الْفُرْصَهُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْر[1] فرصت به مانند ابر گذرا مىگذرد، پس فرصتهاى نيك را غنيمت دانيد.»
این گوهر گرانبها چیزی نیست جز عمر انسان که امیرالمومنین تشبیه به ابر گذرا می فرمایند که اگر مورد استفاده واقع نشود، سایه اش، زود گذر بوده و خسران برای انسان محسوب می شود و گذران عمر مانند یخ آن یخ فروش، است که هر لحظه بگذرد و مورد استفاده و اقع نشود، جبران ناپذیر بوده و خسارت بار است.
مدیریت زمان
لذا یکی از بهترین کارها در استفاده ی بهینه از عمر، مدیریت زمان است. در اسلام نسبت به مدیریت زمان و نظم بسیار سفارش شده است بطوری که در سفارشات معصومین به تقسیم وقت و محدوده های مشخص آن بسیار تاکید شده است.
امیرالمومنین در یک روایتی می فرمایند:
«إِنَّ لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثَ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يُحَاسِبُ فِيهَا نفْسَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّاتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُل[2] مؤمن را سه ساعت است: ساعتى كه در آن با پروردگارش راز و نياز نمايد، ساعتى كه به محاسبه نفس خود پردازد و ساعتى كه به خوشيها و لذّات حلال و زيباى زندگى دمساز شود.»
لذا در زندگی بزرگان و انسانهای موفق یکی از مهمترین کارها که موثر در موفقیت آنها بود، برنامه ریزی در زندگی و تعیین وقت برای هر کاری است. مثلا در زندگی حضرت امام خمینی(ره) آمده است که پلیس فرانسه از روی رفت و آمد امام برای نماز، ساعات خود را تنظیم می کردند. [3]
مطالعه بیشتر در:
نظم زندگی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1]. محمد بن حسين، شريف الرضي، انصاريان، حسين، نهج البلاغه ترجمه انصاريان، ص 751، پيام آزادى، تهران، چاپ: دوم، 1386 ش.
[2]. ابن شعبه، حسن بن على - حسن زاده، صادق، تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص345، انتشارات آل عليّ(عليه السلام) قم، چاپ: اول، 1382ش.
[3] عاطفه اشراقی (نوه امام)، برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج 2، ص 31.
مطالب مرتبط
