تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیستم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء بیستم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء بیستم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. فَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ: پس بر خدا توكل كن كه تو همراه با حقيقتى روشن هستى.
✓ توکل بر خداوند تنها در مسیر حق معنا دارد، نه در مسیر باطل «فَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقّ الْمُبِينِ» {نمل، 79}
2. قَالَ رَبِّ إِنّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ: گفت: اى پروردگار من، من به خود ستم كردم، مرا بيامرز. و خدايش بيامرزيد. زيرا آمرزنده و مهربان است.
✓ در دعا، خداوند را با كلمه مباركه ى «رب» بخوانيم. «قالَ رَبِّ» {قصص، 16}
3. فَخَرَجَ مِنْهَا خَائفًا يَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ: ترسان و نگران از شهر بيرون شد. گفت: اى پروردگار من، مرا از ستمكاران رهايى بخش.
✓ زندگى أنبياء غالباً با آوارگى و سختى همراه بوده است. «فَخَرَجَ»
✓ سعى و همّت خود را به كار بريم، ولى نتيجه را از خداوند بخواهيم. «فَخَرَج» {قصص، 21}
4. قُلْ فَأْتُواْ بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنهْمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ: بگو: اگر راست مى گوييد، از جانب خداوند كتابى بياوريد كه از اين دو بهتر راه بنمايد تا من هم از آن پيروى كنم.
✓ در گزينش مربّى، دوست و كتاب، هدايتبخش بودن، معيار است. «أَهْدى مِنْهُما أَتَّبِعْهُ» {قصص، 49}
5. مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا وَ مَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجزَى الَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ: هر كس كه كار نيكى به جاى آرد، بهتر از آن را پاداش يابد و هر كه مرتكب گناهى شود، پس آنان كه مرتكب گناه مى شوند جز به اندازه عملشان مجازات نشوند.
✓ كار نيك، مطلوب و پسنديده است، از هر كس و به هر مقدار كه باشد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ» {قصص، 84}
6. وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنِ الْعَالَمِين: هر كه جهاد كند به سود خود كرده است، زيرا خدا از همه جهانيان بى نياز است.
✓ خداوند به تلاش ما نياز ندارد. «وَ مَنْ جاهَدَ فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ»
✓ خداوند، هم از انسانها بى نياز است و هم از فرشتگان و هم ديگر موجودات «لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ»{عنکبوت، 6}
7. وَ لَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ: و قطعاً خدا كسانى را كه ايمان آورده مى شناسد، و منافقان را {نيز} مى شناسد.
✓ مؤمنان واقعى و دروغين را تنها خدا مىشناسد. «وَ لَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنافِقِينَ» {عنکبوت، 11}
8. فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قَالَ إِنّى مُهَاجِرٌ إِلَى رَبّى إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ: پس لوط به او {ابراهيم} ايمان آورد، و گفت: همانا من به سوى پروردگارم روى آوردهام كه او عزيز و حكيم است.
✓ گاهى در يك زمان چند پيامبر بوده، ولى امامت و رهبرى بر عهده ى يكى از آنان بوده است. «فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ» {عنکبوت، 26}
9. إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَىءٍ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيم: خداى يكتا مى داند كه چه چيزهايى را سواى او به خدايى مىخوانند، و اوست پيروزمند و حكيم.
✓ به جاى تكيه بر غير خدا كه مانند خانه عنكبوت سست و بى اساس است، به خداوند قوى و شكست ناپذير توكّل كنيم. «وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»{عنکبوت، 42}
10. خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقّ إِنَّ فِى ذَالِكَ لاَيَةً لِّلْمُؤْمِنِين: خداوند آسمانها و زمين را به حقّ آفريد، همانا در اين آفرينش، براى اهل ايمان نشانه ى قطعى است.
✓ آفرينش جهان، هدفدار است «بِالْحَقِّ» نگاه ما به جهان نيز بايد هدفدار باشد.{عنکبوت، 44}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
مطالب مرتبط
