معلم اخلاق و مهذب نفوس

تاريخ معاصر ايران ماندگاري و شكوه خود را مديون چهره هائي است كه حيات پربار خويش را صرف تربيت و هدايت مردم و جهت دهي حركت هاي مردمي كردند و تحولات عظيمي را موجب شدند و سرانجام با شهادت خويش، بر پيمان با خداي خود مهر تصديق زدند. به ويژه آنكه اينان عمدتاً كساني هستند كه به علت دوري از نام و شهرت، براي نسل هاي سوم و چهارم ناشناخته مانده و زندگي پر ثمر آنها آن گونه كه بايد مورد واكاوي و شناخت قرار نگرفته است.
آيت الله شهيد دستغيب از جمله اين شخصيت هاست كه به رغم عمري مجاهدت خالصانه و تاثيرگذاري عميق بر تاريخ انقلاب و برخورداري از جايگاه عظيمي كه امام راحل بديشان دادند، يعني «معلم اخلاق و مهذب نفوس» بودن، آن گونه كه بايد شناخته نشده و مورد تكريمي شايسته مقام خود قرار نگرفته است.
سابقه مبارزات آن شهيد بزرگوار به هنگامي باز مي گردد كه با روي كار آمدن رضاخان، اساس دين به مخاطره افتاد و ايشان با سخنراني هاي روشنگرانه خود به هدايت مردم پرداخت، ليكن مبارزات آشكار و جدي ايشان از زماني آغاز شد كه در اواخر سال 41، امام نخستين اعلاميه خود را عليه رژيم ستمشاهي صادر كردند. هنگامي كه اين اعلاميه به دست شهيد دستغيب رسيد، عزم خود را براي همراهي با امام، جزم كرد و از آن لحظه تا هنگام شهادت، دمي از پاي ننشست و آرام نگرفت.
او پيوسته از تندروي پرهيز مي كرد بر خط تعادل حركت را پيش مي برد، از همين روي همواره با كمترين هزينه هاي انساني، بيشترين نتايج را به دست مي آورد. تنها ملاك و ميزان او براي مبارزه، حركت در مسير و خط امام بود و همواره بر اين نكته تاكيد داشت كه: «اگر مي خواهيد بدانيد مواضع افراد در قبال امام زمان (عج) چه خواهد بود، به مواضع آنها در برابر امام خميني دقت كنيد.» جمله معروف: «من اطاع الخميني فقد اطاع الله» را بسياري از شهيد به ياد دارند. وي با آنكه از مقامات علمي و عرفاني بالائي برخوردار بود، در محضر امام همچون مريدي در برابر مراد خويش، با فروتني تمام مي نشست و هرگز جز منويات امام، به مسئله اي نمي پرداخت.
شهيد دستغيب مدافع سرسخت ولايت فقيه بود و در مجلس خبرگان قانون اساسي با تمام توان خويش براي تثبيت و تصويب اين اصل كوشيد و در برابر هتاكي هاي بني صدر نسبت به اين اصل به شدت اعتراض كرد. او در عين حال كه پيروان ولايت فقيه را گرامي مي داشت، با هر كسي در هر مقامي كه در جهت مخالف امام حركت مي كرد، به مبارزه بي امان مي پرداخت و در اين راه هيچ مصلحتي جز رضاي خدا را در نظر نمي گرفت.
در جريان جنگ تحميلي و بسيج نيروهاي مخلص براي جبهه ها و تامين امكانات براي رزمندگان، تلاشي پيگير و مستمر داشت و همواره بر خلوص نيروهائي كه در عنفوان جواني راه صد ساله را يك شبه طي مي كردند و به فيض عظيم شهادت نائل مي شدند، غبطه مي خورد.
شهيد دستغيب به شدت از گروهك ها و گروه گرائي تبري مي جست و همواره طرفداران آنها را به بازگشت به آغوش اسلام و انقلاب تشويق مي كرد، ليكن خفاشان شب از نور گريزانند و گم كردگان وادي حيرت را به سرزمين هدايت راهي نيست و سرانجام هم همان ها بودند كه محبت پدرانه او را نسبت به خلق خدا و دلسوزي عميقش را براي هدايت جوانان تاب نياوردند و با نشان دادن چهره كريه و خوفناك خود، او و همراهان صديقش را به شهادت رساندند تا به خيال خام خود، غبار بر چهره خورشيد بپاشند، غافل از آنكه خون شهداي انقلاب، همچون سيلي عظيم، بنيان آنان را از جا خواهد كند و روز به روز بر شكوه اين مردان مرد و مجاهدين راه حق افزوده خواهد شد و براي شبكوران جز خذلان و تباهي ارمغاني نخواهد داشت.
نشريه شاهد ياران در پي معرفي و تجليل از شهداي انقلاب اسلامي در سراسر بلاد اسلامي و در جهت روشنگري در باره شهدائي كه به واسطه زهد بسيار از بيان مبارزات و مجاهدت ها و حتي طرح نام خويش پرهيز داشتند، اين بار با تلاش فراوان به معرفي چهره اي مي پردازد كه انقلاب اسلامي، به ويژه در خطه فارس، بسيار مديون فداكاري ها و خون دل خوردن هاي اوست، اميد آنكه اين مجموعه گامي باشد در جهت شناختن و باز شناساندن چهره اين شهيد گرانمايه.

منبع: ماهنامه شاهد ياران53_54 ،فروردين وارديبهشت 1389