یلدا فقط شب خنده و سرگرمی نیست

در سالیان اخیر، موضوعاتی مثل برگزاری شب یلدا در کانون توجه قرار گرفته است. گر چه در در احادیث معصومین به شب یلدا، برخلاف عید نوروز، اشاره نشده است؛ اما دین اسلام در حال کلی با سنتهای قابل قبول گذشتگان، مشکلی ندارد؛ بشرطی که نیازهای روحی و معنوی انسان در آن لحاظ شود.
دین اسلام، معاشرت و همنشینی را با دوستان مورد اعتماد و نیز تفریحات سالم و سازنده را جزء اوقات زندگی انسان می داند. امام کاظم(علیه السلام) می فرماید: «إِجْتَهِدُوا فی أَنْ یكُونَ زَمانُكُمْ أَرْبَعَ ساعات:ساعَةً لِمُناجاةِ اللهِ،... وَساعَةً لِمُعاشَرَةِ الاْخْوانِ والثِّقاةِ الَّذینَ یعَرِّفُونَكُمْ عُیوبَكُمْ وَیخَلِّصُونَ لَكُمْ فِی الْباطِنِ، وَساعَةً تَخْلُونَ فیها لِلَذّاتِكُمْ فی غَیرِ مُحَرَّم؛ بكوشید كه اوقات شبانه روز شما چهار قسمت باشد: قسمتی برای مناجات پروردگار... قسمتی برای معاشرت با برادان و افراد مورد اعتماد كه عیب های شما را به شما می فهمانند و در دل به شما اخلاص می ورزند، و قسمتی را هم در آن خلوت می كنید برای درك لذّت های حلال [و تفریحات سالم].»[1]
مطابق حدیث فوق، می توان گفت که سنتهایی مثل شب یلدا، هم شبی است که انسان با دوستان و برادران و اقوام خود همنشین می شود، وهم شبی است که عنوان تفریح سالم بر آن می توان گذاشت(تفریح فقط کوه و جنگل رفتن نیست).
اما باید دانست که اسلام، تفریح و همنشینی را در کنار معنویت و توجه به ارزشها(نمازوروزه و اخلاق و...) قبول دارد. ارزشهایی که ریشه در فرهنگ اسلامی ما دارد و برخی از آنها در شبهایی مثل شب یلدا به مرحله ظهور و بروز می رسد(به خانه بزرگترهای فامیل رفتن وبه آنها احترام گذاشتن، و نیز  آشتی دادن افرادی از فامیل که بینشان کدورتی پیش آمده و دیگر ارزشها) و اگر این ارزشها نباشند، شبی مثل شب یلدا، بجز خنده و سرگرمی و میوه خوردن، ثمره دیگری نخواهد داشت.

پی نوشت:
1ــ تحف العقول، ص409.