غلام حسین مصاحب ریاضی دان و دانشنامه نویس ایرانی بود. به سبب کوشش های او در راه ترویج ریاضیات جدید در ایران وی را «پدر ریاضیات جدید» در ایران می دانند. غلامحسین مصاحب در سال ۱۲۸۹ ه.ش در تهران در خانواده ای اهل علم و ادب به دنیا آمد. خاندان مصاحب در نایین از دوران صفویه به این سو شناخته شده هستند و چند تن رجال ادب و هنر از این خاندان برخاسته اند، از جمله ملا مصاحب که در عصر شاه عباس شاعری بنام بود. پدربزرگ او، میرزا غلامعلی، خوشنویس، پدرش طبیب و مادرش شاعر بود. دکتر غلامحسین مصاحب در مهر ۱۳۴۵ ه.ش مؤسسهٔ ریاضیات را در دانشسرای عالی (بعداً دانشگاه تربیت معلم) با مجوز شورای مرکزی دانشگاه ها تأسیس کرد. هدف این مؤسسه تربیت مدرسان ریاضی برای دانشگاه های کشور بود، و با کوشش های مداوم دکتر مصاحب ۷۰ نفر مدرس ریاضی دانشگاهی در آن مؤسسه تربیت شدند، و نیز کتابخانهٔ تخصصی مؤسسهٔ ریاضیات در کشور بی نظیر بود. مؤسسهً ریاضیات از سال ۱۳۶۳ ه.ش با ضوابط جدید به پذیرش دانشجو برای دوره های عالی ریاضی پرداخت، و درسال ۱۳۷۶ ه.ش مؤسسهٔ ریاضیات به مؤسسه تحقیقات ریاضی دکتر غلامحسین مصاحب تغییر نام یافت.
