کشور السالوادور، کوچکترین کشور امریکای مرکزی است و از روزگاران قدیم، محل سکونت اقوام مایاوچیبچا بود. این سرزمین در نیمه اول قرن شانزدهم به تصرف استعمارگران اسپانیایى درآمد و از سوی آن ها السالوادور نامیده شد چرا که ورود آنها با روز تولد سالوادور مقدس هم زمان بود و به معنای نجات بخش مقدس می باشد. این منطقه سپس به مکزیک ملحق گردید. در سال 1821 کل این منطقه، از اسپانیا استقلال یافت و به صورت یک کشور مستقل فدراتیو در آمد. در نیمه قرن نوزدهم انگلستان به نفوذ در این منطقه پرداخت و در اواخر همین قرن امریکا جای گزین گردید. قرن بیستم شاهد حکومت طولانی مدت نظامیان، در این کشور بود که با تلفات فراوان همراه بود. در اواخر قرن بیستم وقوع چند زمین لرزه شدید، همراه با تلفات و خسارات، باعث شد تا آرامش در این کشور به دست آید. السالوادور با بیش از 21 هزار کیلومتر مربع مساحت، در همسایگی هُندوراس و گواتمالا و در ساحل اقیانوس آرام قرار دارد. جمعیت این کشور 6/3 میلیون نفر است که پیش بینی می شود تا سال 2025 تا 9 میلیون نفر بالغ گردد. پایتخت این کشور، سان سالوادور می باشد و از شهرهای مهم آن دلگادو، سان میگل و سانتاآنا قابل ذکر است. نژاد حدود 90% مردم السالوادور دو رگه سرخ و سفید است و دین اکثر مردم، مسیحی است که بیشتر آن ها کاتولیک می باشند. زبان رسمی اسپانیولی است و زبان های بومی نیز رواج دارد. واحد پول این کشور کولون می باشد. نظام سیاسی السالوادور جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون گزاری است. روز استقلال این کشور در 15 سپتامبر به عنوان روز ملی نیز قلمداد می گردد.
