افرادی که فقط جسما در کنار همند

هرگز وجود حاضرِ غایب شنیده ای؟
خود در میان جمع و دلم جای دیگر است.
این شعر فوق از سعدی، حال و حکایت کسانی است که در میان جمعی هستند؛ اما دلشان در جاهای دیگر مشغول گشت و گذار است. با ورود گوشی های متنوع و نرم افزارهای مختلف، و ورود مدیریت نشده آنها به محیط خانواده ها، افرادی هستند که در میان خانواده خود هستند و ظاهرا با اعضای خانواده خود نیز گاهگاهی سخنانی را رد و بدل می  کنند؛ اما سرشان بییشتر از هر چیزی به تلگرام و بازی  و غیره، سرگرم است.
حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «كَفَى بِالْمَرْءِ غَفْلَةً أَنْ يَصْرِفَ هِمَّتَهُ فِيمَا لَا يَعْنِيه؛ از غفلت برای آدمی همین بس که همتش را در آنچه به کارش نمی آید، صرف کند.»[1] مطابق این حدیث، اگر اعضای خانواده ای، بی حساب و کتاب،  خود را به فضای مجازی سرگرم کنند، متاسفانه غفلت بر این افراد، سایه افکنده است و آنها از مسائل اصلی(بودن در کنار هم) غافل شده اند، و فقط جسم آنها در کنار هم است.
خانواده های  جامعه اسلامی باید موجه باشند که وقتی در کنار هم هستند، باید به تعمیق رابطه خود بیندیشند و از بودن در کنار هم لذت ببرند، نه اینکه فضای حاکم بر جلسه را به سخن از تلگرام و اینستاگرام و غیره تبدیل کنند، که در این صورت، اگر هم فضای خانه به صمییمیت تبدیل شود، اما این صمیمیت تلگرامیست نه صمیمیت خانوادگی.

این نکته را هم باید اضافه کنیم که؛ سخن از کنترل فضای مجازی در محیط خانواده است، نه سخن از حذف و یا مخالفت با آن.
خدایا! خانواده های جامعه اسلامی را در استفاده بهینه از فضای مجازی یاری بفرما.

پی نوشت:
[1]. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 477.