جانباز و جانبازی/ بخش اول

به منظور گرامي داشت خاطره ايثارگري هاي جانبازان عزيز، سال روز ولادت باسعادت بزرگ جانباز كربلا، حضرت عباس عليه السلام روز جانباز ناميده شده است.

يك ـ جانباز در كلام امام خميني رحمه الله

سلسله دار انقلاب، امام دل ها در ستايش از مقام جانبازان فرمود: «جانبازان، رهبران نهضتند». در جاي ديگري نيز مي فرمايد: «مجروحين و معلولين، خود، چراغ هدايتي شده اند كه در گوشه گوشه اين مرز و بوم به دين باوران، راه رسيدن به سعادت آخرت را نشان مي دهند».[1]

دو ـ جانباز در كلام رهبر جانباز

رهبر معظم انقلاب درباره جانبازان مي فرمايد:
جانبازان بر دشوارترين و سخت ترين ضعف هاي جسماني فايق آمده اند و اين ضعف ها را مقهور اراده خود كرده اند. آنان همچنين با استفاده از سعه وجودي خود و به كارگيري قدرت ابتكار و خلاقيت فراگيري و سير مراحل دشوار زندگي، وجود يك بارقه حقيقت برتر را به ديگران نشان داده اند... جانبازان، قدرت هاي بسياري را كه خداوند متعال در روح و جسم انسان به وديعه نهاده است، به كار گرفتند و در ميدان علم، مديريت و ورزش و نيز در بسياري از مسائل دين و دنيا شگفتي آفريدند. بنابراين، جوانان ايران در هر عرصه و رشته اي كه وارد مي شوند، بايد از جانبازان درس بگيرند و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهند... . جانبازان، يادگار آزمايش هاي بزرگ ملي محسوب مي شوند و ملت ايران بايد براي هميشه به آنان به عنوان الگوهاي مقاومت ارج نهند و آنان را گرامي بدارند.[2]

سه ـ جانباز كيست؟

جانباز همان دلداده و آسيب ديده اي است كه پرمايه ترين سرمايه خود را به مسلخ عشق برده است تا مُهر محبت و بندگي را بر پيشاني خود زند، همان كسي كه با دريافت حقيقت وجود خويش به اوج انساني خود رسيده و به دنبال رضايت خدا و بهشت ابدي است. او همان انسان خودباوري است كه كرامت و شجاعت را در جان خود جا داده و جهاد را بهترين ميدان عرضه اخلاص خويش به پروردگار محبوب خود مي داند.

چهار ـ شهيدان زنده

جانبازان، شهيدان زنده اي هستند كه خداوند اين فرصت را به آنها داده است سال هايي از عمر خودشان را همراه با مجاهدت و آزمايش دشوار بگذرانند. تنها تفاوت جانباز با شهيد اين است كه آخرين رشته ارتباط او با عالم خاك قطع نشده است، براي آنكه جانباز بايد بماند و پيام شهيدان را فرياد كند بايد بماند تا كارهاي ناتمامي را به پايان رساند.
جانباز مي ماند تا آيندگان به ويژه آنان كه ميدان كارزار را نديده اند و حقايق دوران مبارزه را درك نكرده اند، به نشانه ها و حجت هاي وي بنگرند و پيام شهيدان را دريابند.

پنج ـ غبطه شهيد بر جانباز شهيد

گاه پاداش و منزلت جانباز شهيد از شهيد غير جانباز هم بالاتر است؛ يعني نه تنها جانباز از پاداش شهيد بهره مي برد، بلكه گاه رتبه او از شهيد هم فراتر است. اين از آن روست كه جانباز خالص و مخلص دو كار را فرجام مي بخشد؛ يكي آنكه همچون شهيد از هستي خويش دست مي شويد و آن را تقديم محضر دوست مي كند و ديگر اينكه در فاصله اي ـ خواه كم و خواه طولاني ـ ميان زخم برداشتن تا پرواز از اين خاكدان، اثري مي آفريند، پيامي مي رساند، گامي برمي دارد و شوري مي آفريند. او در كنج آسايشگاه يا خانه شور و حرارت سال هاي جنگ را در دل زنده نگه مي دارد و قدر و منزلت شهادت را حفظ مي كند.

شش ـ استقامت، شرط پاداش

در آموزه هاي دين، پاداش هاي اخروي فراواني به جانبازان وعده داده شده است. هر كدام از رنج هاي دوران جانبازي مانند يك حسنه است و پاداشي عظيم به آن تعلق خواهد گرفت البته مشروط بر آنكه:
جانباز در دوران زندگي پرفراز و نشيب جانبازي، خويشتنداري را از ياد نبرد و پس از جانبازي نيز بر همان آرمان و اخلاص باقي بماند. از اينكه قدر و منزلت حقيقي اش به دست فراموشي سپرده شده است، از بي پناهي ها و تنهايي ها و كم توجهي هاي برخي انسان ها دل سرد نشود و خدا را از ياد نبرد. همچنين شكوه بي نظير جانبازي را در تنگناي محاسبه هاي مادي تصوير نكند.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله درباره دو جانباز صدر اسلام، زبير و سماك فرمود:
رشته نخي از دستمال اين دو در بهشت برتر و گران بهاتر است از مقدار طلايي كه تمام فاصله زمين تا آسمان را از آن پر كنند، به شرط آنكه بر عهدي كه با من و در راه من بسته اند، استوار بمانند.[3]

منبع: نشریه ارمغان 2 - ويژه شعبان
----------------------------
پی نوشت:
[1] مجله پاسدار اسلام، دى 1367، ش85، ص3.
[2] ماهنامه جانباز، دى 1375، ش 2، ص13.
[3] سيدابوالقاسم حسينى، فرهنگ جانبازى؛ جانبازى در سراى جاودان، قم، بنياد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامى، مركز تحقيقات اسلامى جانبازان، 1379، ص 151.